Rozczarowania sezonu 2011/12

  • 2012-03-22 11:50

Zakończony właśnie sezon Pucharu Świata miał swoich licznych bohaterów. Anders Bardal dzięki równej i stabilnej formie przez cały sezon wygrał cykl Pucharu Świata. Poniżej swojego bardzo dobrego poziomu rzadko schodził Schlierenzauer, świetną końcówkę zimy miał Daiki Ito, bardzo udany sezon zaliczyła ekipa słoweńska z Robertem Kranjcem na czele. My mogliśmy się cieszyć z dobrych skoków Kamila Stocha. Jednak w tym artykule chcielibyśmy bliżej przyjrzeć się tym, dla których ten sezon udany nie był. Oto, ci którzy rozczarowali najbardziej.

Pekka NiemelaPekka Niemela
fot. Tadeusz Mieczyński
Simon AmmannSimon Ammann
fot. Karolina Osenka
Dmitrij WasiljewDmitrij Wasiljew
fot. Barbara Niewiadomska
Wolfgang LoitzlWolfgang Loitzl
fot. Natalia Konarzewska
Stefan HulaStefan Hula
fot. Natalia Konarzewska


Martin Schmitt – sympatyczny reprezentant klubu S.C. Furtwangen na drobne rozmienia renomę dwukrotnego zdobywcy Pucharu Świata i dwukrotnego Mistrza Świata. W minionym sezonie uzbierał ledwie osiem punktów w klasyfikacji generalnej PŚ. Co prawda w drugiej części sezonu nie oglądaliśmy Martina na skoczni z uwagi na problemy z kolanem, ale i przed kontuzją znakomity niegdyś skoczek był zupełnie bezbarwny. Ostatni występ Schmitta w Pucharze Świata miał miejsce podczas noworocznego konkursu w Garmisch-Partenkirchen. W rywalizacji KO Niemiec przegrał ze swoim rodakiem, prawie anonimowym Markusem Eisenbichlerem...


Reprezentacja Finlandii, która w przeszłości sześciokrotnie wygrywała Puchar Narodów w rzeczonej drużynowej klasyfikacji sezonu 2011/12 zajęła dopiero 10 pozycję… Rozczarowanie to chyba najłagodniejsze słowo jakim można by określić wyczyny następców Nykaenena, Niemienena i Ahonena.


- Nie jest łatwo – opowiadał w trakcie trwania sezonu trener Finów Pekka Niemelae - Przyczyny takiej a nie innej sytuacji są dwojakie. Dwaj nasi najlepsi skoczkowie, Janne Ahonen i Harri Olli, zakończyli swoje kariery. Ville Larinto i Janne Happonen, którzy są kolejnymi bardzo dobrymi zawodnikami, borykali się z ciężkimi kontuzjami kolana. Oboje przynajmniej dwa razy. Nie da się tak szybko wyjść z takiej sytuacji, kiedy czterej najlepsi zawodnicy są wyeliminowani. Z drugiej strony musieliśmy zmierzyć się także z poważnymi problemami finansowymi. Pomiędzy zawodami mieliśmy ograniczone możliwości treningu. Zrozumiałe w tej sytuacji jest to, że dosięgnął nas sportowy kryzys, ale jest to bardziej kryzys w zarządzaniu, który dotyka sportowców. Często pytają jak to się mogło stać, że taki sport jak skoki narciarskie w Finlandii mógł znaleźć się w takiej sytuacji. Jest to najczęściej oglądany sport w Finlandii dla którego od wielu lat przychodzili kibice na skocznie. Często pytają jak to możliwe, że budżet na obóz letni i cały sezon wynosi 100.000 euro. To nie pozwala pracować na wysokim poziomie - żalił się Niemela.


Najwyżej sklasyfikowanym Finem w Pucharze Świata został były kombinator Anssi Kuivuranta. Zajął 18 miejsce. 31 miejsce zajął Janne Happonen, Matti Hautamaeki, który nie znajdując już motywacji do skakania zakończył karierę, znalazł się na 49 miejscu. Kilka punktów dorzucili jeszcze Olli Muotka i Sami Niemi.

- Z jednej strony fakt, że nie ma mnie na czele klasyfikacji pucharowej, daje mi możliwość spokojnego przygotowywania się do kolejnych wyzwań. Jeśli chcę skakać daleko, to muszę znaleźć nowy początek – mówił w trakcie sezonu Simon Ammann, który w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata zajął 11 miejsce i zaliczył najsłabszą zimę od sześciu lat. W sezonie 2005/06 Helwet uplasował się na 17 miejscu. Celem numer 1 dla Ammanna na ten sezon było brakujące mu w bogatej kolekcji trofeów zwycięstwo w Turnieju Czterech Skoczni. Simon nie trafił jednak z formą na tę imprezę, do tego doszła gorączka i w konsekwencji Szwajcar nie ukończył niemiecko- austriackich zmagań. Porażką zakończyły się też dla Ammanna Mistrzostwa Świata w lotach w Vikersund, bo 14 miejsce dla obrońcy tytułu można nazwać tylko w ten sposób. Czterokrotny Mistrz Olimpijski rozkręcił się dopiero pod koniec sezonu czterokrotnie stając na podium. Ammann to jednak skoczek całkowicie nieobliczalny i można sądzić, że mimo słabszego sezonu nie powiedział jeszcze ostatniego słowa jeżeli chodzi o rywalizacji na najwyższym poziomie i walkę o najważniejsze trofea. Tym bardziej, że skakać zamierza do igrzysk w Soczi.

Rosjanie buńczucznie zapowiadają walkę o medale podczas igrzysk, które już za dwa lata odbędą się w ich kraju. W Rosji powstaje znakomita baza treningowa, nowe skocznie rosną jak grzyby po deszczu, ale poziom zawodników Sbornej walki o czołowe miejsca w Soczi na razie nie zapowiada. Sezon dla Rosjan rozpoczął się wybornie. W konkursie drużynowym w Kuusamo czwórka w składzie: Trofimow, Kaliniczenko, Wasiljew i Korniłow zajęła najniższe miejsce na podium. Szybko jednak okazało się, że owa trzecia pozycja była prezentem od warunków atmosferycznych, a nie wykładnią aktualnych możliwości podopiecznych trenera Arefjewa. Jedynym spośród reprezentantów Rosji, który może być w miarę zadowolony z minionego sezonu jest Denis Korniłow. W klasyfikacji generalnej znalazł się na 20 miejscu, a w poszczególnych konkursach zdarzyło mu się wskakiwać do czołowej „10”. Żaden z jego kolegów, zarówno tych bardziej jak mniej doświadczonych nie zaliczy minionej zimy do udanych. Dopiero 39 miejsce w klasyfikacji generalnej zajął mający już z pewnością najlepsze lata za sobą, Dmitrij Wasiljew.


Dla Wolfganga Loitzla miniony sezon był najsłabszym od sezonu 2002/03. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata złoty medalista z Liberca uplasował się dopiero na 30 miejscu, a sporą część sezonu spędził na zesłaniu skacząc w Pucharze Kontynentalnym.


Stefan Hula i Dawid Kubacki to największe polskie rozczarowania ostatniej zimy. Skoczek ze Szczyrku męczył się na skoczniach niemiłosiernie. Wszystko na co było go stać to miejsce na podium i kilka pozycji w czołowej „10” zawodów Pucharu Kontynentalnego. W Pucharze Świata regularnie zawodził, a przecież to, że potrafi skakać pokazywał już niejednokrotnie. Na usprawiedliwienie Stefana można przywołać fakt, że latem doznał groźnej kontuzji, która zaburzyła jego przygotowania do sezonu zimowego. Kubacki zaliczył kolejną zimę bez punktów w Pucharze Świata, na razie pozostaje typowo "igelitowym" skoczkiem, którego na dobre występy stać tylko na zielonych skoczniach.

A kto według Was, drodzy czytelnicy, kto rozczarował najbardziej minionej zimy?


Adrian Dworakowski, źródło: Informacja własna
oglądalność: (16806) komentarze: (235)

Komentowanie jest możliwe tylko po zalogowaniu

Zaloguj się

wątki wyłączone

Komentarze

  • jozek_sibek profesor
    W Loitzl w PŚ i LGP

    Wolfgang Loitzl w PŚ - ur.13.01.1980:

    1996/1997 - bez pkt PŚ
    1997/1998 - 31 miejsce - 194 pkt - 6 Austriak
    1998/1999 - 12 miejsce - 505 pkt - 3
    1999/2000 - 22 miejsce - 251 pkt - 5
    2000/2001--- 7 miejsce - 614 pkt - 1
    2001/2002 - 29 miejsce - 146 pkt - 6
    2002/2003 - 61 miejsce--- 20 pkt-13
    2003/2004 - 28 miejsce - 206 pkt - 5
    2004/2005 - 18 miejsce - 350 pkt - 4
    2005/2006 - 29 miejsce - 156 pkt - 5
    2006/2007 - 13 miejsce - 476 pkt - 5
    2007/2008 - 10 miejsce - 715 pkt - 3
    2008/2009--- 3 miejsce-1396 pkt - 2
    2009/2010--- 6 miejsce - 760 pkt - 4
    2010/2011 - 13 miejsce - 442 pkt - 6
    2011/2012 - 30 miejsce - 130 pkt - 6


    Wolfgang Loitzl w LGP:

    1999 - startował tylko w konkursach drużynowych
    2000 - nie startował
    2001 - 39 miejsce--- 34 pkt - 5 Austriak
    2002 - 15 miejsce--- 82 pkt - 4
    2003 - 23 miejsce--- 39 pkt - 5
    2004 - 18 miejsce - 108 pkt - 6
    2005--- 2 miejsce - 470 pkt - 1
    2006--- 2 miejsce - 486 pkt - 1
    2007--- 6 miejsce - 299 pkt - 3
    2008 - 20 miejsce--- 95 pkt - 5
    2009 - 39 miejsce--- 45 pkt - 6
    2010 - 29 miejsce--- 68 pkt - 4
    2011 - 27 miejsce - 100 pkt - 5

  • jozek_sibek profesor
    Simon Ammann w PŚ i LGP

    S.Ammann w PŚ - ur.25.06.1981:

    1997/1998 - 70 miejsce--- 22 pkt - 3 Szwajcar
    1998/1999 - bez pkt PŚ
    1999/2000 - 45 miejsce--- 46 pkt - 2
    2000/2001 - bez pkt PŚ
    2001/2002 ... 7 miejsce - 628 pkt - 1
    2002/2003 - 28 miejsce - 202 pkt - 1
    2003/2004 - 13 miejsce - 511 pkt - 1
    2004/2005 - 23 miejsce - 243 pkt - 2
    2005/2006 - 17 miejsce - 305 pkt - 2
    2006/2007 ... 3 miejsce-1167 pkt - 1
    2007/2008 ... 9 miejsce - 728 pkt - 2
    2008/2009 ... 2 miejsce-1776 pkt - 1
    2009/2010 ... 1 miejsce-1649 pkt - 1
    2010/2011 ... 2 miejsce-1364 pkt - 1
    2011/2012 - 11 miejsce - 731 pkt - 1


    Simon Ammann w LGP - od sezonu 2001

    2001 - 22 miejsce--- 69 pkt - 1 Szwajcar ( 3 na 7 startów)
    2002 - 12 miejsce - 101 pkt - 1 ( 3 na 6 startów)
    2003--- nie startował
    2004 - 34 miejsce--- 26 pkt - 3 ( 6 na 7 startów)
    2005 - 18 miejsce--- 95 pkt - 3 ( 6 na 8 startów)
    2006--- 4 miejsce - 393 pkt - 1 (10 na 10 startów)
    2007--- 8 miejsce - 271 pkt - 2 ( 7 na 10 startów)
    2008--- 2 miejsce - 617 pkt - 1 (10 na 10 startów)
    2009--- 1 miejsce - 537 pkt - 1 ( 8 na 9 startów)
    2010 - 19 miejsce - 104 pkt - 1 ( 3 na 9 startów)
    2011 - 47 miejsce--- 40 pkt - 1 ( 1 na 11 startów)

  • jozek_sibek profesor
    M.Schmitt w PŚ

    Martin Schmitt w PŚ - ur.29.01.1978:

    1996/1997 - 55 miejsce--- 45 pkt - 6 Niemiec
    1997/1998 - 27 miejsce - 218 pkt - 4
    1998/1999 ... 1 miejsce-1753 pkt - 1
    1999/2000 ... 1 miejsce-1833 pkt - 1
    2000/2001 ... 2 miejsce-1173 pkt - 1
    2001/2002 ... 5 miejsce - 795 pkt - 2
    2002/2003 - 23 miejsce - 253 pkt - 3
    2003/2004 - 20 miejsce - 276 pkt - 3
    2004/2005 - 37 miejsce--- 90 pkt - 7
    2005/2006 - 39 miejsce--- 64 pkt - 5
    2006/2007 - 17 miejsce - 355 pkt - 2
    2007/2008 - 19 miejsce - 273 pkt - 2
    2008/2009 ... 6 miejsce - 829 pkt - 1
    2009/2010 - 29 miejsce - 150 pkt - 5
    2010/2011 - 30 miejsce - 137 pkt - 4
    2011/2012 - 65 miejsce ---- 8 pkt - 7

    Najsłabszy sezon w historii jego startów.

  • anonim
    ........

    Najbardziej rozczarowała mnie w tym roku pogoda w ostatnich konkursach, przecież to był jakis paradoks żeby skoczkowie z pierwszej 10 musieli sie modlić o dobry wiatr po czym i tak połowa sie ledwo przeciskała do 2 serii ! Takie paradoksalne warunki jakos dziwnie zaczęły się od MŚwL w Vikersund bo przed nimi było wszystko ok , a potem zaczęło sie walić ... A no i oczywiście nie mogę zapomnieć o 2 pozycji w mojej liście rozczarowań ! O co chodzi ?! A mianowicie chodzi o to,ze nie mogę wybaczyć TVP, że nie pokazywała połowy zawodów ! Przeciez jak oni mogli to zrobic, taaa bo niby oszczędzają , teraz MP też nie pokazują bo niby Małysza nie ma to im oglądalność spada, no po takich wybrykach to na pewno spadnie ! A no i szkoda , że Pan Szaranowicz wiecej konkursów nie komentował bo z nim byłaby taka fajna atmosfera jak kiedyś ...

  • MSad stały bywalec
    Mysle, ze kazdy z naszych

    skoczków chciaLBY BYC W TAKIEJ SŁABEJ FORMIE jak Gregor i zajac 2 miejsce w PS. i 1 miejsce w TCS. Cienki Bolek ten Gregor.
    Jednak to talent bo bez formy takie wysokie miejsce. Oj sory to Hofer mu zalatawil to 2 miejsce-zapomnialem.

  • anonim
    Gina

    Jak to w końcu w tym sezonie pobił rekord Małysza w ilość zwycięstw. Trochę wątpię żeby się szybko skończył Gregor chociaż kto wie. Kiedyś wszyscy mówili po roku 2003 że Małysz się skończył i nie wróci ale czekaliśmy do 2007 roku gdzie wrócił zdobywając kule.Nie wiem jak z Gregorem ale 2 miejsce w ogólnej to nie żadna porażka.

  • anonim
    Ludzie

    pokroju czarnylis, fanskoków85 czy Władca_KOTŁOWNI.

    Przeciez tej prozy nie da sie czytac. Dosc ze jest to jakies wypracowanie dlugie nudne to i mało gramotne. z nadmiaru bełkotliwego zagęszczonego tekstu.
    Mozna krócej i wartosciowo, Nie zawsze ilosc przeradza sie w jakosc a w tym przypadku jest duzo i miernie.

  • gina profesor
    pepeleusz

    Jest dokładnie tak, jak piszesz. Chcę tylko pokazać,że niesłuszne okazały się przedsezonowe założenia, że np. Gregor będzie znów wygrywał, pobije wszystkie rekordy itp.... To, że odniósł tyle zwycięstw wcale nie oznacza, że będzie tak dalej wygrywał. W skokach nie ma żadnej pewności.
    Co do Morgiego - pamiętam jak Adam wygrał pierwszą KK, to potem wygrał LGP i początek kolejnego sezonu miał też świetny, kryzys przyszedł na TCS wygrany przez Hannavalda. Ale może teraz są inne czasy, choć KK Adam wtedy zdobył.

  • pepeleusz profesor
    @gina

    Trudno mówić o kwiecie wieku dla skoczka, dla niektórych ten szczyt miał miejsce jak mieli 15 lat (Uram), dla innych16-18 (Nieminen, Rutkowski). Wielcy Austriacy z ery początków PS- Innauer i Neuper tez skończyli się tuż po 22 roku życia.
    Także nie wykliuczone, że np u Schlierenzauera zaczyna się początek końca, tak jak to wieszczył @piotr186.
    Morgenstern- to wiadomo było ze nie wygra zimy, bo mocno przegiął latem, gdyz wówczas nie tylko wygrywal ale wrecz miażdzył.

  • gina profesor

    Tak generalnie rzecz ujmując wiele osób przed sezonem uważało, że będzie to sezon dominacji Gregora, Morgiego, że Gregor przepracował cały sezon bez kontuzji i będzie przeskakiwał wszystkich jak w najlepszych latach. Tymczasem tak nie było i gdyby jury nie okazało łaskawości TCS też by nie wygrał... nie mówiąc o lotach. A Morgi to skoczek w kwiecie wieku, po poprzednim sezonie wydawało się, że pójdzie za ciosem i zdobędzie kolejną KK jak najwybitniejsi skoczkowie wygrywający seriami. Tymczasem też nic takiego się nie zdarzył.

  • mar100 bywalec
    zmienność

    Kto obserwuje sport przez lata, ten wie jak wiele jest zawirowań, zmian, upadków i niespodziewanych wzlotów. Kiedyś np. na skoczniach brylowali Japończycy i pamiętam jak się nimi zachwycano. Jednak tam niechętnie się zmienia cokolwiek: i zawodnicy i system szkolenia im się zestarzał. Potem byli Niemcy. Od czasu Małysza też im się coś zaczęło psuć. Jednak oni niechętnie zmieniają trenera a raczej wolą szukać błędów w systemie szkolenia. Cierpliwą pracą, bez wielkich wzlotów stopniowo wracają na szczyty. Klasą dla wszystkich wydawali się Finowie. Tysiące zawodników, trenerów, super ośrodki, co roku nowi świetni juniorzy. Cały czas zastanawiano się których to fachowców można by było z Finlandii sprowadzić a będziemy mieli super skoczków. Dzisiaj mają straszny dołek. Odwrotnie było w Norwegi, z dużego doła awansowali znów na szczyt. Historia uczy, że muszą się przytrafiać dołki, z których się można potem odbić.
    U nas dopiero system się wykształca. Ważne że kiedyś ciężko było zebrać 10 zawodników na MP, obecnie jest sporo juniorów. Marzę że kiedyś będą skocznie np. na Mazurach. Ważne, że jest trener który szuka najlepszych zawodników, nie zamyka kadry dla nikogo, w odróżnieniu od swoich poprzedników. Jest przez to pomawiany, ale na pewno robi dużo dobrego i cały czas się rozwija.
    Nie da się mieć cały czas wysokiej formy. We wszystkich ekipach są zawodnicy którzy mieli dołki. Nie wiem jaki będzie przyszły sezon i ten brak przewidywalności są zaletami sportu. Jeśli jednak nie będzie super to wiem, że trzeba być cierpliwym i że kolejny rok może być git. Uważam że w szerszej perspektywie czasowej dużo się u nas zmienia na lepsze.

  • Saymon19 profesor

    Więc jeśli chodzi o mnie jak to wygląda:
    1.Finlandia - gdyby nie Koivuranta Finowie by kompletnie się skompromitowali...
    2.Schmitch - kolejny fatalny sezon i myśle, że może być ciężko powrócić do czołówki...
    3.Ammann - faktycznie jeden ze słabszych sezonów, szkoda, że forma przyszła na sam koniec sezonu :/
    4.Wasiliew - tutaj nie mam poprostu zdania...
    5.Hula i Kubacki - kompromitacja... Hula aż 11 razy startował w PŚ, a nie zdobył ani 1 pkt...

  • Bartt stały bywalec
    @fan skoków

    OK, porównanie do Szwedów przesadzone, ale poniekąd celowo przesadziłem, żeby zasygnalizować, że skala problemu jest naprawdę duża, że nie jest to jakiś chwilowy kryzysik związany z "wymianą kadr" po zakończeniu kariery przez dwóch czy trzech zawodników, ale trwała tendencja, która nie zaczęła się dziś, ale trwa od paru ładnych lat, i sprawia, że z roku na rok jest coraz gorzej. Do tego stopnia, że naprawdę można mieć uzasadnione obawy, czy skoki w Finlandii w ogóle przetrwają... Mam nadzieję że tak, ale żeby tak się stało, to z tych roczników 97-01 o których pisze pepeleusz, faktycznie coś musi się "urodzić", bo jeśli chodzi o roczniki młodsze, to jedynym zawodnikiem urodzonym w latach 1990-1996, który robi realne postępy jest Larinto, może jeszcze Heiskanen i Valta zrobili postęp, ale w ich wypadku jest to ledwie awans z trzeciej do drugiej ligi (albo - jak kto woli - z trzeciej do drugiej "setki" światowych skoczków)... Niemi już od wielu lat skacze i na przemian punktuje bądź nie, ale są to jakieś drobne punkciki, zdobywane głównie na terenie Finlandii... Natomiast Klinga, A.Maettae, A.Ylipulli, Ojala - ci skoczkowie prezentują poziom rówieśników z Francji, Włoch czy Szwajcarii - za wielkie talenty trudno ich uznać....

    Na dziś więc mają Finowie jeden duży talent - Larinto, dwóch niezłych skoczków, ale nie rewelacyjnych (Happonen, Koivuranta), jednego średniaka (Muotka), jednego skoczka rokującego nadzieję na pierwszą 20-30 światową (Maettae) i całą masę słabeuszy, o których można powiedzieć, że potrzeba cudu, by któryś z nich wdarł się do światowej czołówki.

  • pepeleusz profesor
    @OjciecMarek

    Fakt ale w młodszych rocznikach(szczególnie 97-01) Finów jest dużo wielkich talentów, w tym np Mico Ahonen, którego ojciec na pewno bedzie wspierał.
    Nawet jak z organizacją i finasami jest bardzo żle, to pewnie to tez się zmieni.
    A taki J.Maatta- to nie jest powiedziane że po kryzysowym sezonie nie nastąpi świetny.

    Generalnie uważam, że przyszłość FIN będzie co najmniej niezła a z wielkich talentów nie wszystkie się zmarnują.

  • OjciecMarek profesor
    @fan skoków85

    Może to czarnowidztwo, ale w Finlandii jest naprawdę źle. Giną im świetnie niegdyś zapowiadające się dzieciaki, rówieśnik Murańki - Saami Saapunki - kiedyś brylował w Schuler Grand Prix i FIS Youth Cup, dziś zajmuje miejsca w trzeciej dziesiątce w lokalnych zawodach, Jarkko Maeaettae i Mika Yipulli też zanotowali duży zastój.

  • anonim
    @ Bartt

    Zgadzam się, kryzys u Finów nie zaczął się wczoraj. Właściwie od sezonu 2009/2010, choć oczywiście jeszcze tak źle nie było, ale już Finowie byli inni, co potwierdził kolejny sezon. No i nie ma co się usprawiedliwiać brakiem Ahonena i Olliego. Niemcy nie mają Schmitta i Uhrmanna no i co? A przecież Finowie od zawsze mieli bardzo świetne możliwości do rozwoju skoków, których my mogliśmy pozazdrościć. Czarno to u nich widzę.
    Z tym porównaniem do Szwedów przesadziłeś.

  • Bartt stały bywalec
    Finlandia i Słowenia

    Dla mnie postawa Słowenii i Finlandii nie jest żadnym zaskoczeniem. Jeśli ktoś uważnie śledzi zawody juniorskie, to już ze 3-4 lata temu mógł zorientować się, że z Finami z roku na rok jest coraz słabiej, natomiast Słoweńcy robią regularne postepy. Taki więc obrót wydarzeń był tylko kwestią czasu.

    Śmiem twierdzić, że kryzys fińskich skoków jeszcze się pogłębi (boje się żeby nie aż do tego stopnia, że znikną zupełnie, jak kto kiedyś było ze Szwedami), natomiast Słoweńcy dopiero zaczynają okres swojej prosperity i kolejne 5 a może nawet 10 lat nie będą schodzić z pudła Pucharu Narodów.

  • OjciecMarek profesor
    @pepeleusz

    Taaa, aż szkoda na to słów. Swoją drogą, na siedem rozegranych konkursów drużynowych (PŚ+Vikersund) nasi skoczkowie zajmowali raz trzecie, raz szóste, dwa razy piąte i - uwaga - trzy razy siódme! Nasi skoczkowie muszą uważać przy pracy, bo prezes rzecze, że wypadki zdarzają im się bardzo często.

  • pepeleusz profesor

    pyt: Przejdźmy do skoczków narciarskich, którzy mają za sobą dość udany rok.
    -ODP AT :,,Tak, to był dobry, a może nawet bardzo dobry sezon. Mamy wyraźnego lidera: dwa razy pierwsze, dwa razy drugie i dwa razy trzecie miejsce, wiele miejsc w czołowej szóstce, czyli potwierdzenie przynależności do światowej czołówki, i piąte miejsce w klasyfikacji generalnej - mówię oczywiście o Kamilu Stochu. Poza tym zajęliśmy trzecie miejsce w konkursie drużynowym w Lahti, co może bardzo cieszyć. Siódme miejsce w lotach w Vikersund? To był tylko wypadek przy pracy"

  • anonim
    @ HKS

    Naprawdę Tajner tak powiedział? Nie no brakuje jeszcze tylko tego, żeby Bachleda albo Jakub Kot walczył o PŚ:-)

Regulamin komentowania na łamach Skijumping.pl