Olli Muotka zakończył karierę

  • 2017-09-07 20:48

Mimo, że sezon letni trwa już w najlepsze, kolejni zawodnicy decydują się na odwieszenie nart na kołek. Do grona tego dołączył Fin Olli Muotka, który zakończył swoją karierę sportową, postanawiając skupić się na nauce.

Urodzony w 1988 roku w Rovaniemi skoczek w zawodach FIS zadebiutował w grudniu 2005 w słabo obsadzonych konkursach FIS Cupu w Kuopio. Na kolejny start w zawodach tej rangi czekał do marca 2007 roku, gdy za sprawą udanego występu na mistrzostwach świata juniorów w Planicy po raz pierwszy miał okazję zapisać się w świadomości szerszej grupy kibiców – indywidualnie uplasował się na 8. pozycji (ex aequo z Andreasem Wankiem), a w rywalizacji drużynowej, w której, oprócz niego, Finlandię reprezentowali Sami Niemi, Lauri Asikainen i Mika Kauhanen, zdobył brązowy medal. W zmaganiach o tytuł najlepszego juniora na świecie wziął udział również rok później, jednak, w odróżnieniu od Andreasa Wanka, z pewnością nie zapisał ich do udanych, zajmując dopiero 55. pozycję indywidualnie i nie załapując się do składu na rywalizację drużynową.

W zawodach najwyższej rangi zadebiutował w marcu 2009 roku, odpadając w kwalifikacjach do konkursu Pucharu Świata w Kuopio. Co ciekawe w kolejnym swoim starcie w tym cyklu... zanotował najlepszy wynik w karierze (wyrównany jeszcze nieco rok później w Vikersund), zajmując 16 stycznia 2010 roku w Sapporo 14. miejsce. W Pucharze Świata punktował w sumie 20 razy, zdobywając łącznie 190 punktów, w klasyfikacji generalnej najwyżej plasując się na 43. pozycji (sezon 2010/2011).

Dzięki charakterystycznemu stylowi lotu z dość szeroko rozstawionymi nartami Muotka specjalizował się w lotach narciarskich, osiągając w nich lepsze wyniki niż na mniejszych obiektach (blisko połowę, bo aż 9 z 20, miejsc w czołowej "30" PŚ zawdzięcza właśnie skoczniom mamucim). To właśnie w tej rywalizacji osiągnął swój największy sukces w karierze – brązowy medal konkursu drużynowego mistrzostw świata w lotach narciarskich w Planicy w 2010 roku (w drużynie fińskiej, oprócz niego, skakali wówczas również Matti Hautamäki, Harri Olli i Janne Happonen). Jego rekord życiowy – 226 metrów, osiągnięty 12 lutego 2011 w Vikersund, jest czwartym wynikiem w historii fińskich skoków – dalsze próby oddawali tylko Janne Happonen, Matti Hautamäki i Janne Ahonen.

Muotka w swojej karierze wystąpił również w najważniejszych imprezach – w 2014 wziął udział w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014 w Soczi, plasując się indywidualnie w czwartej dziesiątce (39. na skoczni normalnej i 33. na obiekcie dużym), a drużynowo na 8. pozycji. Z kolei trzy lata wcześniej wystartował w mistrzostwach świata w Oslo, gdzie indywidualnie lepiej zaprezentował się na mniejszej (18. pozycja; na dużej był 38.), a drużynowo na większej skoczni (7. miejsce, na normalnym obiekcie był 8.).

Co ciekawe Fin już wcześniej zastanawiał się nad zakończeniem kariery sportowej i po nieudanym sezonie 2014/2015 na kilka miesięcy zaprzestał treningów, jednak po tej przerwie powrócił na skocznie, choć w rywalizacji międzynarodowej wziął udział dopiero latem i na początku zimy zeszłego roku, opuszczając wcześniej starty międzynarodowe przez cały sezon 2015/2016. Ostatni start na tym szczeblu zanotował 18 grudnia 2016, zajmując dopiero 49. pozycję w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Ruce, gdzie wyprzedził tylko 3 rywali. Po tym występie pokazywał się jeszcze w zawodach krajowych, ostatni raz startując w zeszły weekend w konkursach w Lahti.

29-letni Fin swoją decyzję o zakończeniu kariery sportowej umotywował koniecznością skupienia się na nauce, a także rozwojem swoich umiejętności trenerskich.

-------------------

Co ciekawe Muotka nie jest jedynym skoczkiem, który w ostatnim czasie odwiesił narty na kołek, na pierwszym miejscu stawiając swoją dalszą edukację – decyzję taką podjął również zdecydowanie mniej znany Estończyk Kenno Ruukel, który jesienią rozpocznie studia.

Urodzony pod koniec grudnia 1997 roku zawodnik na arenie międzynarodowej zadebiutował w styczniu 2016 w czasie konkursów FIS Cupu w Zakopanem. W 18 startach w zawodach tego cyklu punkty zdobył tylko raz – 27 stycznia 2017 w Eau Claire, gdzie był 27. Mimo zdobycia prawa startu nie zadebiutował nawet w Pucharze Kontynentalnym. Ostatni występ w rywalizacji pod egidą FIS zanotował 1 lutego 2017 w Park City, gdzie w konkursie indywidualnym mistrzostw świata juniorów uplasował się na 47. pozycji. Jego największym sukcesem w krótkiej historii jest tytuł letniego drużynowego mistrza kraju, jaki wywalczył w 2016 roku z drużyną Põhjakotkas, w której, oprócz niego, skakali także Karl-August Tiirmaa i Artti Aigro.


Paweł Borkowski, źródło: Informacja własna
oglądalność: (9953) komentarze: (9)

Komentowanie jest możliwe tylko po zalogowaniu

Zaloguj się

wątki wyłączone

Komentarze

  • dejw profesor
    @StrasznyRybolakOtchlani @StrasznyRybolakOtchlani

    Nie twierdzę, że był kimś więcej niż przeciętniakiem, choć rokował na coś więcej. No ale użyłeś go jako porównania wobec Muotki, który o takich osiągnięciach jak Czech to mógł jedynie pomarzyć ;)

  • StrasznyRybolakOtchlani doświadczony
    @StrasznyRybolakOtchlani @dejw

    Ładnie opisałeś karierę Hajka, brzmi poważnie - jednak patrząc globalnie skoczkiem był bardzo, bardzo przeciętnym, i choć zawsze go lubiłem i mu kibicowałem to jego rzadkie wyskoki były tylko akcentem na tle wielosezonowego marazmu i niemiłosiernego oklepywania buli. Jedno czego nie można mu odmówić to wspaniałe wyczucie lotu i umiejętność wykorzystywania korzystnych warunków, aczkolwiek "na co dzień" spisywał się mizernie, stąd też każde jego miejsce na podium (a zwłaszcza to w 2013, kiedy juz wielu myślało że nic z niego nie będzie) traktuję jako miłą, egzotyczną niespodziankę.

  • dejw profesor
    @StrasznyRybolakOtchlani @StrasznyRybolakOtchlani

    Porównanie zawodnika, którego życiowymi sukcesami ind. było wspomniane 5 i 6 miejsce w kadłubowo obsadzonym GP w Azji, i od czasu do czasu ciułającym jakieś punkciki zimą ze skoczkiem mającym lokaty w TOP10 na IO, MŚwL, ocierającego się dwukrotnie o podium PŚ i będącym raz w TOP30 generalki wypada dość blado ;)

  • StrasznyRybolakOtchlani doświadczony
    @StrasznyRybolakOtchlani @Major_Kuprich

    Ano racja, pamięć mnie trochę zwiodła, tak czy siak i tak zapamiętałem to jako jego największe życiowe sukcesy! :)
    BTW tak czy siak trzeci był wówczas bodaj Hajek - następny'gwiazdor' ;)

  • Major_Kuprich profesor
    @StrasznyRybolakOtchlani @StrasznyRybolakOtchlani

    3 miejsce to on zajmował po 1 serii, 1 konkursu.
    Ostatecznie uplasował się na 5 pozycji, dzień później był 6.

  • StrasznyRybolakOtchlani doświadczony

    Nie wspomnieliscie o największym indywidualnym sukcesie Muotki - dość niespodziewanym 3 miejscu w LGP w Ałmatach w 2013. To był bodaj jego weekend życia :)

  • Snoflaxe weteran

    Brązowy medal w 2010 zdobył w Planicy, a nie w Oberstdorfie.

  • HAZARD weteran

    Zawsze byłem nieprzekonany do tego zawodnika. Jego styl pozostawiał wiele do życzenia, męczył się w powietrzu niczym Johan Erikson. Na mamuty to nawet starczało, ale generalnie był jednym z kilku Finów, którzy są obrazem zapaści Fińskich skoków, jeszcze około 2006 roku nie mieścił by się w kadrze na Puchar Kontynentalny, potem natomiast razem z takimi przeciętniakami jak Heiskanen, Valta czy Niemi (choć akurat on był dosyć utalentowany) bronił w rozpaczliwym stylu barw fińskich w Pucharze Świata.

  • Nowyskoczek5 profesor
    -

    Szkoda że Muotka kończy kariere. Ale w sumie i tak nic nie pokazywał w ostatnich latach. Jego styl skoku był zajefajny.

Regulamin komentowania na łamach Skijumping.pl