Olli Muotka zakończył karierę
Mimo, że sezon letni trwa już w najlepsze, kolejni zawodnicy decydują się na odwieszenie nart na kołek. Do grona tego dołączył Fin Olli Muotka, który zakończył swoją karierę sportową, postanawiając skupić się na nauce.
Urodzony w 1988 roku w Rovaniemi skoczek w zawodach FIS zadebiutował w grudniu 2005 w słabo obsadzonych konkursach FIS Cupu w Kuopio. Na kolejny start w zawodach tej rangi czekał do marca 2007 roku, gdy za sprawą udanego występu na mistrzostwach świata juniorów w Planicy po raz pierwszy miał okazję zapisać się w świadomości szerszej grupy kibiców – indywidualnie uplasował się na 8. pozycji (ex aequo z Andreasem Wankiem), a w rywalizacji drużynowej, w której, oprócz niego, Finlandię reprezentowali Sami Niemi, Lauri Asikainen i Mika Kauhanen, zdobył brązowy medal. W zmaganiach o tytuł najlepszego juniora na świecie wziął udział również rok później, jednak, w odróżnieniu od Andreasa Wanka, z pewnością nie zapisał ich do udanych, zajmując dopiero 55. pozycję indywidualnie i nie załapując się do składu na rywalizację drużynową.
W zawodach najwyższej rangi zadebiutował w marcu 2009 roku, odpadając w kwalifikacjach do konkursu Pucharu Świata w Kuopio. Co ciekawe w kolejnym swoim starcie w tym cyklu... zanotował najlepszy wynik w karierze (wyrównany jeszcze nieco rok później w Vikersund), zajmując 16 stycznia 2010 roku w Sapporo 14. miejsce. W Pucharze Świata punktował w sumie 20 razy, zdobywając łącznie 190 punktów, w klasyfikacji generalnej najwyżej plasując się na 43. pozycji (sezon 2010/2011).
Dzięki charakterystycznemu stylowi lotu z dość szeroko rozstawionymi nartami Muotka specjalizował się w lotach narciarskich, osiągając w nich lepsze wyniki niż na mniejszych obiektach (blisko połowę, bo aż 9 z 20, miejsc w czołowej "30" PŚ zawdzięcza właśnie skoczniom mamucim). To właśnie w tej rywalizacji osiągnął swój największy sukces w karierze – brązowy medal konkursu drużynowego mistrzostw świata w lotach narciarskich w Planicy w 2010 roku (w drużynie fińskiej, oprócz niego, skakali wówczas również Matti Hautamäki, Harri Olli i Janne Happonen). Jego rekord życiowy – 226 metrów, osiągnięty 12 lutego 2011 w Vikersund, jest czwartym wynikiem w historii fińskich skoków – dalsze próby oddawali tylko Janne Happonen, Matti Hautamäki i Janne Ahonen.
Muotka w swojej karierze wystąpił również w najważniejszych imprezach – w 2014 wziął udział w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014 w Soczi, plasując się indywidualnie w czwartej dziesiątce (39. na skoczni normalnej i 33. na obiekcie dużym), a drużynowo na 8. pozycji. Z kolei trzy lata wcześniej wystartował w mistrzostwach świata w Oslo, gdzie indywidualnie lepiej zaprezentował się na mniejszej (18. pozycja; na dużej był 38.), a drużynowo na większej skoczni (7. miejsce, na normalnym obiekcie był 8.).
Co ciekawe Fin już wcześniej zastanawiał się nad zakończeniem kariery sportowej i po nieudanym sezonie 2014/2015 na kilka miesięcy zaprzestał treningów, jednak po tej przerwie powrócił na skocznie, choć w rywalizacji międzynarodowej wziął udział dopiero latem i na początku zimy zeszłego roku, opuszczając wcześniej starty międzynarodowe przez cały sezon 2015/2016. Ostatni start na tym szczeblu zanotował 18 grudnia 2016, zajmując dopiero 49. pozycję w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Ruce, gdzie wyprzedził tylko 3 rywali. Po tym występie pokazywał się jeszcze w zawodach krajowych, ostatni raz startując w zeszły weekend w konkursach w Lahti.
29-letni Fin swoją decyzję o zakończeniu kariery sportowej umotywował koniecznością skupienia się na nauce, a także rozwojem swoich umiejętności trenerskich.
-------------------
Co ciekawe Muotka nie jest jedynym skoczkiem, który w ostatnim czasie odwiesił narty na kołek, na pierwszym miejscu stawiając swoją dalszą edukację – decyzję taką podjął również zdecydowanie mniej znany Estończyk Kenno Ruukel, który jesienią rozpocznie studia.
Urodzony pod koniec grudnia 1997 roku zawodnik na arenie międzynarodowej zadebiutował w styczniu 2016 w czasie konkursów FIS Cupu w Zakopanem. W 18 startach w zawodach tego cyklu punkty zdobył tylko raz – 27 stycznia 2017 w Eau Claire, gdzie był 27. Mimo zdobycia prawa startu nie zadebiutował nawet w Pucharze Kontynentalnym. Ostatni występ w rywalizacji pod egidą FIS zanotował 1 lutego 2017 w Park City, gdzie w konkursie indywidualnym mistrzostw świata juniorów uplasował się na 47. pozycji. Jego największym sukcesem w krótkiej historii jest tytuł letniego drużynowego mistrza kraju, jaki wywalczył w 2016 roku z drużyną Põhjakotkas, w której, oprócz niego, skakali także Karl-August Tiirmaa i Artti Aigro.