Okiem Samozwańczego Autorytetu - Very Bad Mitterndorf

Nie będę do tematu podchodził w jedwabnych rękawiczkach. Nie zamierzam owijać w bawełnę. To była popelina. 

No dobra. Może trochę przesadzam. Ale mądre przysłowie starożytnych Amerykanów głosi, że aby dobrze coś powiedzieć, to trzeba czasem trochę przesadzić. Na pewno nas ta skocznia nie rozpieściła. Zła skocznia. Niemiła skocznia. Niegrzeczna skocznia. Very Bad Mitterndorf. To był najsłabszy weekend tego sezonu, jeśli chodzi o polskich skoczków. Tak słaby, że po raz pierwszy tej zimy zdarzyła nam się miejscówka bez podium. I teraz spójrzmy na to stwierdzenie z drugiej strony - to jest dopiero pierwsza miejscówka bez polskiego podium - tak dobry mamy sezon. A przecież za nami już półmetek.

Jednak czy szklanka wydaje nam się w połowie pusta, czy w połowie pełna, na pewno przyjdzie nam wypić to, co nawarzono i do niej wlano. A jak już to wypijemy, to nijak nie da się ukryć faktu, że Dawid Kubacki nie jest już liderem pucharu świata. A Halvor Egner Granerud złapał taki szwung, że w tej chwili trudno sobie wyobrazić, by ktoś mógł go dogonić. Oczywiście nie uważam, że to niemożliwe. W skokach jest bardzo mało rzeczy niemożliwych i wielokrotnie się o tym przekonywaliśmy.

Utrzymać równą, bardzo wysoką formę cały sezon - piekielna trudna sprawa. Nie ma się co zżymać, że Dawid i wspierający go sztab nie dali rady. Jest zadyszka i teraz przyjdzie nam się przekonać, czy okresowa, czy permanentna. Przed nami jeszcze wiele do wygrania, w tym najważniejsze trofea tej zimy. Najważniejsze, że sam Dawid abolutnie nie wygląda na wypalonego, czy zrezygnowanego. Wręcz przeciwnie, do całej sprawy podchodzi ze spokojem i determinacją.

Piotr Żyła - tu nie ma niepokoju, tu jest cały czas równy, wysoki poziom, pewne stabilne miejsce na piątym miejscu klasyfikacji obramowane czwartym i szóstym w austriackich konkursach. W sobotę było blisko, w niedzielę już nie tak za bardzo, ale to są wciąż pojedyncze skoki na absolutną czołówkę, przeplatane mniej udanymi próbami.

Czy Kamil faktycznie się pogubił? Na to by wskazywały miejsca w konkursach. Ale to była Kulm. Stoch nigdy za nią jakoś szczególnie przepadał. Prawdziwym miernikiem jego formy będzie Mühlenkopfschanze. Jak za tydzień w Hesji zębianin też będzie dołował, to znaczy że klocki mozolnie układane od Świąt Bożego Narodzenia się rozsypały. Szkoda by było, bo Kamil po tych klockach zdołał się już wspiąć niemal na podium. Ale łażenie po klockach to bardzo niebezpieczne zajęcie, o czym wiedzą doskonale wszyscy rodzice. Szczególnie po klockach lego i bez kapci. 

Olek Zniszczoł wysłał Pawłowi Wąskowi wyraźny sygnał - "nie jesteś, młody, pewniakiem do drużyny". I bardzo dobrze. Musi być w kadrze dobra atmosfera, ale musi też być rywalizacja, konkurencja, motywacja. Zobaczymy ile Wąskowi dał tydzień przerwy od pucharu świata. Ale oby w Planicy Thurnbichler miał pozytywny ból głowy z wyborem. Nie w stylu "który z nich stwarza mniejsze zagrożenie, że zawali", tylko "z którym z nich jest większa szansa na medal". Jakub Wolny - przy całej mojej sympatii dla tego skoczka - puchar świata to nie jest obecnie miejsce dla niego. To był wyraźny błąd trenera, by go tam zabierać. Zdecydowanie lepiej byłoby dać się otrzaskać na mamucie jakiemuś młodemu, niż rozstrzaskać o zeskok mamuta złudzenia, że forma skoczka z Bystrej sama się naprawi. Jakub ma motto. Tym mottem są słowa Nikiego Laudy: "Naprawdę, zawsze powinieneś analizować porażki, ponieważ z porażki możesz nauczyć się znacznie więcej niż z sukcesu". No i git. Tylko jakoś mam wątpliwości, czy akurat z porażki na Kulm można wyciągnąć jakieś inne wnioski, niż z porażki w którymś z konkursów pucharu kontynentalnego. Skoczkowie z biografią Wolnego, znajdujący się w tym miejscu kariery co on obecnie, powinni skakać w najwyższej lidze tylko wtedy, gdy naprawdę sa na nią gotowi. 

Bardzo, bardzo bym chciał, by jury wyciągnęło długotrwałe wnioski z porażki, którą poniosło w sobotę. Jest powiedzenie "wiocha zabita deskami". Oby za kilka lat nie powstało powiedzenie "konkurencja zabita belkami". Skacze sobie taki Deschwanden z belki dziesiątej, chłop wysoki, powierzchnia nośna jak średniej klasy półamatroski szybowiec, nienajgorzej sprawuje się nam ten Szwajcar na mamutach, ma lufę pod narty, skoczył 4,5 metra krócej od punktu HS. A jury belka w dół. I to nie jeden stopień a od razu dwa. Ludzie, no, serio? Okej, belka ósma, leci Domen. Lotnik co się zowie, ze swoją sylwetką skrojoną na mamuty jak garnitur u najlepszego krawca z Savile Row. Złapał właśnie formę, dopiero co w Sapporo był czwarty, na treningach pokazał, że potrafi lecieć że hohoho, lufa pod narty jeszcze większa, niż miał Deschwanden. Zaleciał ledwie metr za HS. No to co robi jury? Łaps, belka w dół znów o dwa stanowiska. No i uwalili Bresadolę, Leyhe, Schmida, Paschke, Johanssona i Domenowego brata też uwalili. Panowie, no trochę litości dla tej dyscypliny, piękna sportu, sprawiedliwej rywalizacji. 

Liczby nie kłamią, 179 punktów w ten weekend to najsłabszy wynik tej zimy. A niedzielny konkurs z 77 punktami był najsłabszym konkursem indywidualnym w tym sezonie. Ale to wciąż lepiej, niż Niemcy, czy Japonia.

I to by było na tyle ze skoczni Kulm położonej między miejscowościami Bad Mitterndorf a Tauplitz, u podnóży wybitnej góry Grimming i nieopodal trasy kolejowej Wiedeń-Salzburg. Za tydzien czekają nas skoki na "półmamucie" w Willingen. A tam pewne jest tylko to, że będzie mniej zamieszania z nazwami i zastanawiania się, gdzie ta skocznia właściwie leży.

Ceterum autem censeo notas artifices esse delendas.

***

Felieton jest z założenia tekstem subiektywnym i wyraża osobistą opinię autora, nie stanowiąc oficjalnego stanowiska redakcji. Przed przeczytaniem tekstu zapoznaj się z treścią oświadczenia dołączonego do artykułu, bądź skonsultuj się ze słownikiem i satyrykiem, gdyż teksty z cyklu "Okiem Samozwańczego Autorytetu" stosowane bez poczucia humoru zagrażają Twojemu życiu lub zdrowiu. Podmiot odpowiedzialny - Marcin Hetnał, skijumping.pl. Przeciwwskazania - nadwrażliwość na stosowanie językowych ozdobników i żartowanie sobie z innych lub siebie. Nieumiejętność odczytywania ironii. Nadkwasota. Zrzędliwość. Złośliwość. Przewlekłe ponuractwo. Funkcjonalny i wtórny analfabetyzm. Działania niepożądane: głupie komentarze i wytykanie literówek. Działania pożądane - mądre komentarze, wytykanie błędów merytorycznych i podawanie ciekawostek zainspirowanych tekstem. Kamil Stoch ostrzega - nieczytanie felietonów Samozwańczego Autorytetu grozi poważnymi brakami wiedzy powszechnej jak i szczegółowej o skokach.

P.S. Kochani, nie karmcie mi tu trolli. Ja też się będę starał.