W drodze do Ruki - nieprzewidywalna Rukatunturi

  • 2019-11-28 17:26

Po pełnej dramaturgii i niespodziewanych wydarzeń inauguracji nowego sezonu w Wiśle, światowa czołówka przenosi się do Finlandii. Kolejnym przystankiem w pucharowym kalendarzu jest skocznia Rukatunturi nieopodal Kuusamo, na której w ostatnich latach karty często rozdawała kapryśna pogoda.

Do Ruki jako lider Pucharu Świata przyjedzie Norweg, Daniel Andre Tande. Zwycięzca z Wisły przejął żółty plastron po raz pierwszy od 1053 dni, czyli od 6 stycznia 2017 roku i zawodów w Bischofshofen. Był to zarazem konkurs, w którym obecny mistrz świata w lotach stracił szansę na triumf w 65. Turnieju Czterech Skoczni po nieudanym drugim skoku, gdzie desperacko ratował się przed upadkiem. Teraz podopieczny Alexandra Stoeckla, który latem zmagał się z urazem kolana, będzie bronił w Finlandii pozycji lidera klasyfikacji generalnej.

Zawody rozgrywane niedaleko koła podbiegunowego mają swoje miejsce w pucharowym kalendarzu od wielu lat. To właśnie niedaleko Kuusamo skoczkowie często w ostatnich latach inaugurowali zmagania w sezonie zimowym (2002-2011 oraz 2016). Pierwszy raz obiekt Rukatunturi gościł uczestników Pucharu Świata już w sezonie 1996/1997. Najlepsi okazali się wówczas Takanobu Okabe i Primož Peterka.

Słoweniec odgrywał także kluczową rolę w następnych konkursach, rozgrywanych zimą 2002 roku. Dwukrotny zdobywca Kryształowej Kuli zajął 1. i 3. pozycję. Najbardziej w pamięci kibiców z tej rywalizacji mogły zapaść warunki atmosferyczne – mróz sięgający blisko trzydziestu stopni poniżej zera – czy nieudane występy Svena Hannawalda. Dwukrotny mistrz świata w lotach w żadnym z konkursów nie zdobył punktów, a w drugim z nich skoczył zaledwie 58 metrów.

Podczas tamtych zawodów byliśmy także świadkami wielu skoków poza granicę 140. metra. Drugie miejsce w inaugurującym sezon konkursie, lotem na 144. metr, wyskakał Adam Małysz. Tego samego dnia Sigurd Pettersen pobił rekord obiektu w Ruce, lądując dwa metry dalej od „Orła z Wisły”.

Skocznia K-120 pokazywała w późniejszych latach także swoją nieprzewidywalną, mroczniejszą twarz. Często konkursy na Rukatunturi były bardzo loteryjne, a kilkukrotnie nawet odwoływane. W związku z bardzo zmienną aurą, dochodziło do wielu niespodzianek albo groźnie wyglądających wypadków na skoczni.

Upadek Morgensterna

Pierwszy konkurs sezonu 2003/2004 wygrał Matti Hautamaeki przed Adamem Małyszem i Veli-Mattim Lindstroemem. Zawody odbywające się dzień później miały już bardziej dramatyczny przebieg. Upadki zaliczyli w nich Andreas Kofler i Thomas Morgenstern. Wypadek młodszego z nich wyglądał makabrycznie i zapadł w pamięci kibicom skoków narciarskich. 17-letni wówczas „Morgi” po wyjściu z progu skierował narty bardzo mocno do przodu. W wyniku podmuchu przekoziołkował w powietrzu i upadł na bulę Rukatunturi, uderzając z dużym impetem kręgosłupem w zeskok. Konkurs natychmiast został przerwany, a później przełożony na następny dzień. Wydawało się, że ten upadek zakończy świetnie zapowiadającą się wtedy karierę Austriaka.

Na szczęście skończyło się tylko na stłuczeniach oraz złamanym palcu, a Morgenstern powrócił do rywalizacji kilka tygodni później w wielkim stylu, zajmując 2. lokatę w otwierającym Turniej Czterech Skoczni, konkursie w Oberstdorfie. W kolejnych latach stał się skoczkiem światowej klasy, zdobywając tytuł mistrza olimpijskiego na dużej skoczni w Pragelato, mistrza świata na normalnej skoczni w Oslo. Oprócz tego triumfował w Turnieju Czterech Skoczni oraz dwukrotnie stał na pierwszym miejscu klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. W swojej karierze wygrał też w 2007 roku w Ruce, a łącznie plasował się tam czterokrotnie na podium pucharowych zawodów.

Tabela wszech czasów konkursów indywidualnych PŚ w Ruce
Lp. Zawodnik Kraj I II III Suma
1 AMMANN Simon 3 1 2 6
2 AHONEN Janne 2 1 3 6
3 FREUND Severin 2 1 1 4
4 PETERKA Primoż 2 0 1 3
5 KOFLER Andreas 2 0 0 2
5 KOBAYASHI Ryoyu 2 0 0 2
7 MORGENSTERN Thomas 1 1 2 4
8 SCHLIERENZAUER Gregor 1 1 1 3
9 ROMOEREN Bjoern Einar 1 1 0 2
10 OKABE Takanobu 1 0 1 2
10 JANDA Jakub 1 0 1 2
10 KRANJEC Robert 1 0 1 2
10 KASAI Noriaki 1 0 1 2
14 WIDHOELZL Andreas 1 0 0 1
14 HAUTAMAEKI Matti 1 0 0 1
14 PETTERSEN Sigurd 1 0 0 1
14 LAPPI Arttu 1 0 0 1
14 PREVC Domen 1 0 0 1
14 DAMJAN Jernej 1 0 0 1
20 MAŁYSZ Adam 0 3 0 3
21 LOITZL Wolfgang 0 1 1 2
21 WELLINGER Andreas 0 1 1 2
21 STOCH Kamil 0 1 1 2
24 FUNAKI Kazuyoshi 0 1 0 1
24 OTTESEN Lasse 0 1 0 1
24 HERR Alexander 0 1 0 1
24 BODMER Pascal 0 1 0 1
24 FORFANG Johann Andre 0 1 0 1
24 ITO Daiki 0 1 0 1
24 KRAUS Marinus 0 1 0 1
24 TANDE Daniel Andre 0 1 0 1
24 VASSILIEV Dimitri 0 1 0 1
33 LINDSTROEM Veli-Matti 0 0 2 2
34 FETTNER Manuel 0 0 1 1
34 GOLDBERGER Andreas 0 0 1 1
34 HILDE Tom 0 0 1 1
34 HOELLWARTH Martin 0 0 1 1
34 JACOBSEN Anders 0 0 1 1
34 PREVC Peter 0 0 1 1
34 UHRMANN Michael 0 0 1 1
34 ŻYŁA Piotr 0 0 1 1

Wietrzna loteria

Premierowy konkurs sezonu 2006/2007, organizowany 24 listopada 2006 roku, został storpedowany przez gęsto padający śnieg i fatalne warunki atmosferyczne, które uniemożliwiły rozegranie konkursu w sprawiedliwy sposób. Szczególnie boleśnie przekonali się o tym zawodnicy czołowej piętnastki poprzedniej edycji Pucharu Świata. Tylko dwóm z nich – Thomasowi Morgensternowi (22. miejsce) i Mattiemu Hautamaekiemu (28. lokata) – udało się zdobyć punkty na Ruktunturi. Bardzo krótkie skoki oddawali między innymi Michael Uhrmann (67,5 metra), Roar Ljoekelsoey (71 metrów) czy Andreas Kofler (82 metry).

Przed upadkiem bronił się Janne Ahonen (skok na odległość 90 metrów), który tuż przed wyjściem z progu omal nie stracił równowagi z powodu zalegającego śniegu w torach najazdowych. Nagromadzony puch znacząco obniżył prędkości osiągane na rozbiegu przez skoczków. Miejsce poza czołową „30” zajął Adam Małysz (106 metrów, 34. pozycja). Czterokrotny zdobywca Kryształowej Kuli mówił po konkursie, że „do takich zawodów nie można dopuszczać”, a takie warunki, w jakich rywalizowali skoczkowie, „wypaczały rezultaty”. Natomiast ówczesny trener polskiej kadry, Hannu Lepistoe, stwierdził: - W mojej karierze nie zdarzyło się jeszcze coś takiego, aby jury podjęło taką decyzję, złą decyzję. Ostatni zawodnicy nie mieli żadnych możliwości skoczyć normalnie.

Konkurs wygrał niespodziewanie Fin Arttu Lappi, przed Simonem Ammannem i debiutującym wówczas w Pucharze Świata, Norwegiem Andersem Jacobsenem. Drugi konkurs odwołano z powodu silnego wiatru.

Pech Adama Małysza

Adamowi Małyszowi nie udało się ani razu wygrać zawodów w Ruce – trzykrotnie był na drugim miejscu. Niesprzyjające warunki pozbawiły go szans na kolejne podium w 2006 roku, a trzy lata później uniemożliwiły mu start w konkursie głównym. W kwalifikacjach do konkursu indywidualnego, czterokrotny medalista olimpijski otrzymał sygnał do startu w czasie bardzo silnego wiatru z tyłu skoczni. Polak oddał skok na odległość 101 metrów i zajął 43. miejsce, nie kwalifikując się do zawodów. Skoczek z Wisły powetował sobie to niepowodzenie, spisując się fenomenalnie w zmaganiach drużynowych. Dzięki próbom na 141,5 oraz 143 metry, Małysz był jednym z najlepszych zawodników tego konkursu, a kadra Łukasza Kruczka ukończyła rywalizację na 5. pozycji.

Rekordy Pucharu Świata w Ruce

Zawody w Ruce były także konkursami, gdzie ustanawiano kilka ciekawych osiągnięć i rekordów, również w historii całego cyklu Pucharu Świata.

331,2 pkt. – to najwyższa nota w historii uzyskana przez jednego skoczka w konkursie Pucharu Świata na dużej skoczni. Uzyskał ją 28 listopada 2010 roku triumfator zawodów na Rukatunturi, Andreas Kofler. Reprezentant Austrii oddał skoki na odległość 145,5 oraz 143,5 metra. Drugi był Thomas Morgenstern, którego nota – 328,3 pkt. – to druga najwyższa liczba punktów zdobyta w pucharowych zawodach na dużej skoczni.

42 lata, 5 miesięcy i 23 dni – w tym wieku Noriaki Kasai wygrał 29 listopada 2014 roku konkurs w Ruce. Była to 17. wiktoria słynnego Japończyka w pucharowej rywalizacji, dzięki czemu umocnił się na liście najstarszych triumfatorów zawodów Pucharu Świata. Kasai wygrał ten konkurs ex aequo ze Szwajcarem, Simonem Ammannem.

4 – tyle konkursów w Ruce nie doszło do skutku. Miało to miejsce w 2006, 2013 i dwukrotnie w 2015 roku. Za każdym razem były to zawody indywidualne. Częściej do rywalizacji nie dochodziło w XXI wieku tylko w czeskim mieście Harrachov (na skoczni K125 oraz K185).

Lista odwołanych konkursów PŚ w Ruce
Lp. Rodzaj konkursu Data
1 Konkurs indywidualny 25 listopada 2006
2 Konkurs indywidualny 30 listopada 2013
3 Konkurs indywidualny 27 listopada 2015
4 Konkurs indywidualny 28 listopada 2015

22 – tyle razy w zawodach Pucharu Świata w Ruce wystąpił… Noriaki Kasai. Wicemistrz olimpijski z dużej skoczni w Soczi opuścił tylko 3 konkursy indywidualne, mające miejsce nieopodal Kuusamo.

1231,4 pkt. – nota Austriaków w wygranym przez nich konkursie drużynowym w sezonie 2010/2011 to największa liczba punktów zdobyta przez jeden zespół w rywalizacji drużynowej na skoczni innej niż mamucia.

Na Rukatunturi wielokrotnie rozgrywano również konkursy drużynowe. Najczęściej, bo trzykrotnie wygrywali Austriacy. Dwa zwycięstwa odnieśli Norwegowie, a raz na najwyższym stopniu podium w Ruce stanęli reprezentanci Niemiec i Finlandii. Polskim skoczkom dotychczas ani razu nie udało się zająć miejsca w pierwszej trójce rywalizacji zespołowej. W 2017 roku, Biało-Czerwoni byli na 6. pozycji, mimo dyskwalifikacji Piotra Żyły w pierwszej serii. Gdyby nie to, to przy solidnym skoku wiślanina, jaki zaprezentował w drugiej kolejce – 132 metry – z pewnością nasza kadra biłaby się o miejsce w pierwszej trójce.
 

Polacy w konkursach drużynowych PŚ w Ruce
Skład zespołu Sezon Miejsce
K. Stoch, P. Żyła, M. Kot, A. Małysz 2007/2008 11
K. Stoch, M. Bachleda, S. Hula, A. Małysz 2008/2009 7
K. Stoch, K. Miętus, P. Żyła, A. Małysz 2009/2010 5
K. Stoch, M. Bachleda, K. Miętus, A. Małysz 2010/2011 5
J. Ziobro, P. Żyła, K. Miętus, K. Stoch 2011/2012 7
K. Stoch, P. Żyła, D. Kubacki, M. Kot 2012/2013 11
P. Żyła, D. Kubacki, M. Kot, K. Stoch 2017/2018 6

W tegorocznych zmaganiach na Rukatunturi zobaczymy 7 Polaków. Trener Michal Doležal desygnował do startu Kamila Stocha, Dawida Kubackiego, Macieja Kota, Stefana Hulę, Jakuba Wolnego, Piotra Żyłę oraz Klemensa Murańkę.
 

Najlepsze występy polskiej kadry na PŚ w Ruce
Zawodnik Najlepszy wynik w Ruce (sezon)
STOCH Kamil 2. miejsce (2018/2019)
ŻYŁA Piotr 3. miejsce (2018/2019)
KOT Maciej 5. miejsce (2016/2017)
KUBACKI Dawid 8. miejsce (2017/2018)
WOLNY Jakub 11. miejsce (2018/2019)
HULA Stefan 12. miejsce (2006/2007)
MURAŃKA Klemens 37. miejsce (2016/2017)

PROGRAM ZAWODÓW:

Piątek, 29.11.2019
12:00 - Odprawa techniczna
16:00 - Oficjalny trening
18:00 - Kwalifikacje

Sobota, 30.11.2019
15:00 - Seria próbna
16:30 - Pierwsza seria konkursowa

Niedziela, 01.12.2019
14:45 - Kwalifikacje
16:30 - Pierwsza seria konkursowa


Wojciech Skucha, źródło: Informacja własna
oglądalność: (6352) komentarze: (15)

Komentowanie jest możliwe tylko po zalogowaniu

Zaloguj się

wątki wyłączone

Komentarze

  • Bajlandopl doświadczony
    @Złoty Orzeł

    Mam pytanie, jaki jest sens podawania prędkości wiatru w okolicy? Skocznia ma zamontowane siatki przeciwwietrzne, ponadto siła i kierunek wiatru na skoczniach są bardzo często inne niż dla samej miejscowości.

  • Złoty Orzeł profesor
    @kibicsportu

    W sobotę ma wiać ok. 4 m/s, W niedzielę ma być za to najgorzej, wiatr w okolicach 8-9m/s.

  • Bajlandopl doświadczony

    Lepszy byłby konkurs na igelicie na Majorce.

  • kibicsportu profesor

    Te prognozy wietrzne na Ruke wyglądają coraz gorzej.
    https://www.yr.no/place/Finland/Oulu/Ruka/long.html

    W tym momencie na sobote jest zapowiadany wiatr 6 m/s.
    Za pięknie by było, aby tam nie wiało :(
    Mam nadzieję, że jednak wiatr pozwoli rozegrać konkursy. Czyżby czekała nas kolejna loteria?

  • Janek145 weteran

    W mojej opinii zawody w Ruce są obok Planicy i Sapporo najbardziej klimatycznymi konkursami w kalendarzu Pucharu Świata. Szkoda, że często do gry wkracza silny wiatr. Z tego co aktualnie pojawia się w prognozach, powinno być w ten weekend naprawdę nieźle. Do tej części Europy zawitała też piękna zima, co z pewnością doda uroku rywalizacji.

  • Szymon44 stały bywalec

    Może i jest tam loteria, ale jednak jest to jedna z moich ulubionych skoczni w całym PŚ.

  • Oczy Aignera profesor
    Skocznia do rekordów punktowych

    Rekordowe noty podczas zawodów w Ruce to normalna sprawa. Punkt K jest oddalony od HS aż o 22 metry. Można więc osiągać odległości większe o ponad 25 metrów od "pierwszej czerwonej linii", co wiąże się z otrzymaniem bardzo dużej liczby punktów za długość skoku.

  • Bishop stały bywalec

    Ruka powinna wylecieć z kalendarza. Wyjątkowo paskudna skocznia

  • Delfin początkujący

    Upadek, upadek, upadek... chwila kolejny upadek. Tak najprościej można opowiedzieć o Ruce. Mnie jednak konkursy w Ruce bardzo emocjunują. Jak dla mnie tamto miejsce jest jednym z lepszych na Inaugurację...

  • Złoty Orzeł profesor
    @dervish

    Z Francją.

  • Złoty Orzeł profesor

    Ale to że Erikson upadł w 2003 roku to już nie można było wspomnieć?
    O zawodach z 2007 roku też ani słowa, mimo że przeszły do historii...

  • W Punkt doświadczony

    Już sam fakt, że na Ruce najwięcej zwycięstw ma Ammann, a Małysz, któremu wcale się tu źle nie skakało i był dużo lepszym skoczkiem od Szwajcara, ani razu tu nie wygrał, świadczy o tym, że to skocznia bardzo loteryjna. Ale ok. Nic już nie mówię.
    Ostatnio postawili siatki. Może będzie sprawiedliwiej.

  • dervish profesor

    Statystyki
    Statystyki jak widać na przykladzie mogą być arcyciekawą lekturą
    Kto by pomyślał,
    sezon 2007/2008 patrząc z dzisiejszej perspektywy "atomowa" drużyna marzeń (K. Stoch, P. Żyła, M. Kot, A. Małysz) i zaledwie 11 miejsce.
    podobnie sezon: 2012/2013 (K. Stoch, P. Żyła, D. Kubacki, M. Kot) .
    Kto spojrzy tylko na nazwiska i nie zna niuansów chronologiczno-historycznych może się zdziwić, że występując w takich składach zajmowaliśmy tak odległe bo aż 11 miejsca. Z jakimiż potęgami skoków musieliśmy wtedy przegrywać? Dziś trudno wymienić aż 11 nacji wystawiających swoje drużyny w jakimś zwykłym konkursie PŚ. W mistrzowskim czy olimpijskim i owszem, ale nie w szarym PŚ.

    P.S.
    Z kim myśmy tam wtedy musieli przegrywać? Z Koreą? Estonią? Kazachstanem czy jednak co już mniej dziwne z Italią? ;)

  • JaroslavSakala doświadczony

    Ruka zawsze wita nas w "ciepłej" Polsce w listopadzie swoją zimową, mroźną scenerią. Miło patrzy się na konkursy na malowniczo położonej Rukatunturi, mimo, że niekiedy są bardzo wietrzne i loteryjne. Jedna z niewielu skoczni, która zawsze potrafi czymś zaskoczyć. Finlandia to zawsze był dla mnie najciekawszy przystanek przed TCS.

  • ZXCVBNM_9999 profesor
    Geograficznie ciekawe miejsce

    Klimat umiarkowany chłodny przejściowy,
    Lipiec jak u nas maj (Tśr 13,7 C)
    Zima od października
    Średnia roczna -0,8 C
    Typowa tajga - roślinność iglasta w przytłaczającej przewadze. Na szczęście nie ma wiecznej zmarzliny 1m pod ziemią jak na Syberii na tej samej wysokości geograficznej.
    Cały rok bardzo dużo chmur, jednak jeśli już będzie w nocy bezchmurnie - od okazji do okazji zdarzają się zorze polarne.
    Ogólnie patrząc na warunki meteorologiczne Europa dużo wygrała dzięki cyrkulacji zachodniej i ciepłemu pradowi Golfstorm. Gdyby nie to, w Polsce byłoby normą -40 zimą, fakt, że nie brakowało by śniegu na skoczni, ale gospodarczo byłoby to bardzo uciążliwe. Za to suche lata z temperaturą sięgająca 40 stopni (jak w Jakucji).
    Przepraszam, za tą wstawkę na stronie o skokach, ale też jestem fanem meteorologii (także Astronomii) więc mam nadzieję, że kogoś to zainteresuje.

Regulamin komentowania na łamach Skijumping.pl