PŚ w Planicy: Finał sezonu dla Zajca, Żyła czternasty, Zniszczoł z rekordem życiowym

@Julixx05

To co wtedy było? Egzaminy do liceum? :-)

@Seba Aka Krzychu Podsumowanie TOP10 klasyfikacji generalnej 2022/23 cz.3

7. Andreas Wellinger - W sezonie 2020/21, kiedy Wellinger miał problemy, żeby punktować nawet w FC dużo osób pisało, że Andi już nigdy nie wróci do ścisłej czołówki. Ja nigdy w niego nie przestałem wierzyć i nawet w tamtym okresie pisałem, że jeszcze zobaczymy Wellingera, który walczy o czołowe lokaty, i tak się stało. Ten sezon dla Niemca był bardzo udany, pierwszy raz po ponad 5 latach wygrał konkurs w ramach PŚ, miało to miejsce w Lake Placid. Następnego dnia był drugi, a za tydzień w Rasnovie znowu zwyciężył, pod tym względem był to jego najlepszy sezon w karierze. Na MŚ Andreas kolejny raz udowodnił, że wielkich imprez się nie boi, zdobył srebro na skoczni normalnej w rywalizacji indywidualnej i przyczynił się do złotego medalu w mikstach. Miejsca na podium: 2 - 1 - 0 - (3)

8. Timi Zajc - Dla Słoweńca również był to najlepszy sezon w karierze, co prawda miewał sezony, w których częściej stawał na podium, ale w tym przede wszystkim został MŚ na dużej skoczni, na tych mistrzostwach zdobył jeszcze złoto w drużynie. Myślę, że na spokojnie można stwierdzić, że był on najlepszym skoczkiem tych mistrzostw. Miejsca na podium: 1 - 1 - 0 - (2)

9. Daniel Tschofenig - Austriak zanotował bardzo duży progres względem poprzedniego sezonu, w Lake Placid pierwszy raz w karierze stanął na podium, później czynił to jeszcze dwukrotnie. Daniel ma naprawdę ogromny potencjał, myślę, że w przyszłości może być on naprawdę wielką postacią tej dyscypliny sportu, nie zdziwię się jak już w przyszłym sezonie włączy się do walki podium generalki, a może i o KK. Miejsca na podium: 0 - 0 - 3 (3)

10. Manuel Fettner - Austriak jest niesamowity, jeszcze 3 lata temu skakał tak fatalnie, że wydawało się, że może zakończyć karierę, a on rok temu zdobył indywidualne srebro na IO, a ten sezon skończył w TOP10 klasyfikacji generalnej. Ten sezon był podobny do tego 2016/17, również skończył go na 10 miejscu i również dwa razy stawał na podium, z tym, że w tym roku pierwszy raz w karierze był drugi, co jest jego najlepszą lokatą w PŚ.

@Seba Aka Krzychu Podsumowanie TOP10 klasyfikacji generalnej 2022/23 cz.2

4. Dawid Kubacki - Dawid miał znakomity początek sezonu, praktycznie nie schodził z podium, przy swoich bardzo dobrych skokach był nie do pokonania, czego najlepszym przykłądem był niedzielny konkurs w Titisee, który wygrał z przewagą 25,7 pkt nad drugim Anze Laniskiem. Na TCS również skakał bardzo dobrze, wygrać mu się go nie udało, bo wtedy na swój najwyższy poziom wszedł Granerud, ale w Innsbrucku dał rade go pokonać. Sam turniej ukończył na drugim miejscu. MŚ dla Dawida również były udane, na dużej skoczni wywalczył brązowy medal. Nikt nie powinien mieć wątpliwości, że Polak zasłużył w tym sezonie na podium generalki, ale niestety z wiadomych przyczyn musiał odpuścić 4 ostatnie konkursy indywidualne tego sezonu. Miejsca na podium: 6 - 4 - 5 - (15)

5. Ryoyu Kobayashi - Dla Japończyka ten sezon był względnie udany, piąty raz z rzędu skończył sezon w TOP5 generalki, choć początek sezonu na to nie wskazywał, do Sapporo ledwie 3 razy kończył zmagania w TOP10. W samym Sapporo Ryoyu oddawał swoje najlepsze skoki w tym sezonie, we wszystkich 3 konkursach stał na podium, w tym dwa razy wygrał, był to znakomity weekend w wykonaniu Japończyka. MŚ dla Ryoyu były najlepsze w karierze, pierwszy raz zdobył na nich medal w rywalizacji indywidualnej, było to srebro wywalczone na skoczni dużej. Miejsca na podium: 3 - 2 - 1 (6)

6. Piotr Żyła - Dla Piotrka była to najlepsza zima w karierze co zresztą sam przyznał, co prawda miewał sezony, w których więcej razy stawał na podium, ale w tym roku obronił tytuł MŚ na skoczni normalnej co jest nie lada wyczynem. W tym sezonie Piotrek szczególnie na początku sezonu zaskakiwał regularnością, przez pierwsze 12 konkursów w sezonie nie wypadł z czołowej dziesiątki. Miejsca na podium: 0 - 1 - 3 - (4)

Podsumowanie TOP10 klasyfikacji generalnej 2022/23 cz.1

1. Halvor Egner Granerud - Przyznam szczerze, że przed rozpoczęciem sezonu nie widziałem w Halvorze zawodnika, który w tym sezonie powalczy o KK (tu można zobaczyć moje przedsezonowe przewidywania - https://www.skijumping.pl/wiadomosci/32471/trzynastu-polakow-na-puchar-swiata-w-wisle/?all_comments=1#3a9f8d32f7daf7138890c15e1c301238), a Norweg zdominował ten sezon, o ile na początku sezonu miał problemy, żeby przekładać skoki treningowe na konkurs to od TCS był w swojej życiowej formie. Sam turniej w jego wykonaniu to była maestria, do Wielkiego Szlema zabrakło mu tylko zwycięstwa w Innsbrucku. MŚ jednak ponownie były dla niego wielką porażką, indywidualnie znowu wyjechał z nich bez medalu, musiał się zadowolić brązem z mikstów i srebrem z drużynówki. Po MŚ znowu wrócił do bardzo dobrej formy, jako pierwszy Norweg w historii wygrał Raw Air, w walce o MKK był drugi, mimo wygrania połowy konkursów. Miejsca na podium: 12 - 6 - 1 - (18)

2. Stefan Kraft - Był to kolejny bardzo dobry sezon w wykonaniu Austriaka, piąty raz w karierze zakończył kampanie na podium generalki. Od początku sezonu Austriak był w bardzo dobrej formie, a jego forma po MŚ była porównywalna, a może nawet wyższa od tej z sezonu 2016/17. W Raw Air stoczył zacięty pojedynek o zwycięstwo, gdyby nie wycinka w drugim konkursie w Lillehammer to pewnie Kraft wygrałby ten turniej. W Planicy wzniósł swoją 3 w karierze MKK kolejny raz udowadniając jak świetnym jest lotnikiem. Na dodatek wygrał miniturniej Planica 7. Miejsca na podium: 5 - 6 - 6 - (17)

3. Anze Lanisek - Słoweniec w tym sezonie również był w życiowej formie, widać, że z sezonu na sezon jest coraz mocniejszy. Tak prezentują się jego miejsca w generalce z 5 ostatnich sezonów:

- 2018/19 - 30
- 2019/20 - 15
- 2020/21 - 9
- 2021/22 - 7
- 2022/23 - 3

Był to pierwszy w karierze sezon Słoweńca, który skończył na podium generalki, na podium znajdował się również w innych klasyfikacjach. Był trzeci w TCS, Raw Air i PŚwL, na dodatek był drugi w P7. W pamięci kibiców na pewno zostanie piękny gest, któy wykonał w kierunku Kubackiego, pokazał jak Anze jest wielkim człowiekiem. Miejsca na podium: 4 - 9 - 3 - (16)

Kolejny sezon się kończy.. no cóż, jak ten czas leci. no i standardowo, portal popadnie w hibernację, a odwiedzać go będą puryści.. aż do LGP. ale regularny ruch wróci dopiero w listopadzie. ja zapewne kilka razy zajrzę.. ale taka refleksja mnie wzięła, że to wszystko tak szybko umyka. sezon za sezonem, rok za rokiem.. dopiero Doleżal odszedł, ba, nie tak dawno Horni odszedł.. wydaje się, jakby to było wczoraj. zacząłem tutaj regularnie zaglądać przy okazji LGP 2016, kto by pomyślał, że od tego czasu mija już 7 lat :) wszystkiego najlepszego dla redakcji i użytkowników, do "zobaczenia" w przyszłym sezonie. :)

@SaraT

Zniszczoł ma 29 lat, trudno go traktować jako młodego, przyszłościowego zawodnika. Może jeszcze kilka sezonów poskakać na dobrym poziomie, ale przyszłość raczej powinniśmy opierać na zawodnikach takich jak Wąsek, Juroszek, Habdas i cała kadra juniorska.

@King

Jeśli chodzi o rozczarowania sezonu zdecydowanie najbardziej zawiódł mnie Nikaido. Po udanym dla niego lecie spodziewałem się, że to będzie zawodnik, który wykręci nawet TOP15 PŚ na koniec coś jak Yukiya Sato w ostatnich latach. Ostatecznie zajął dopiero 43 miejsce w klasyfikacji. Może taki sezon na jaki liczyłem jeszcze przed nim.
Drugi zawód to Lindvik. Spodziewałem się po nim słabszego sezonu, po tym mocnym na IO, jednak nie przypuszczałbym, że ostatecznie skończy aż tak źle. Ciekawe czy za rok się pozbiera.
Z Polaków najbardziej zawiódł Wolny. Podczas LGP był w stanie stanąć na podium, a sezon się skończył, a jego dorobek to 0 pkt. Obawiam się, że może już w ogóle nie wrócić do swojej optymalnej dyspozycji z jakiej go znaliśmy (Tajner w studiu był pewny, że Wolny jeszcze wróci do swojej dobrej dyspozycji więc klątwa poszła).
Od Kamila Stocha nic nie oczekiwałem, jednak jestem trochę rozczarowany, że nie stanął ani razu na podium. Ciężko się czasami oglądało jak dobrze skakał, a tak niewiele brakowało do podium. Czasami brakowało lepszych warunków, a w innych przypadkach po prostu rywale byli lepsi. Jakby bardziej jestem rozczarowany tym jak słuchając wywiadów z nim i widząc jak o to walczy, ostatecznie nie udało mu się. Czy kolejny sezon będzie lepszy? Mam ogromną nadzieję, że tak. Ale jak pisałem od Kamila nic nie wymagam. Kibicuję mu najbardziej odkąd oglądam skoki, czyli już ponad 17 lat. Kiedy będzie kończyć karierę to pewnie, nie będę tego ukrywać, łzy w oczach będą przy żegnaniu takiej legendy. Byłoby pięknie jakby w przyszłym sezonie stanął na podium lub nawet wygrał po raz 40.

Za największy plus sezonu uznaję weekend w Lake Placid. Wieczorny konkurs duetów był świetny, przyćmił zdecydowanie coroczne (teraz to po 3 latach) Sapporo o 2 w nocy. To jaka tam była atmosfera to coś niesamowitego. Widziałem nagranie bez komentarza, w którym skakał Kubacki. Atmosfera (bez trąbek) była niesamowita. Poczułem się jakbym oglądał jakieś archiwalne nagranie z lat 80-90.
Jury i ich zabawy z belkami to największy minus sezonu. Ci delegaci to chyba powinni mieć robione jakieś testy ze znajomości dyscypliny. To obniżanie belki, bo zawodnik X (będący w formie) odleciał nie znaczy, że kolejny po nim również odleci. I takich decyzji było multum. Pod koniec sezonu pierwszy raz miałem dość skoków przez to.

@King

Jeśli chodzi o zawodników, którzy zaskoczyli mnie swoim dobrym poziomem to bez wątpienia Marusiak. Pokazał, że szczególnie na lotach potrafi świetnie latać. Jestem przekonany, że gdyby miał odpowiednie warunki, zbliżone do tych z reprezentacji TOP6 to dość często widywalibyśmy go walczącego być może nawet o TOP10 szczególnie na lotach.
Drugim zaskoczeniem sezonu jest dla mnie Imhof. Do niedawna w ogóle go nie kojarzyłem (ciężko mi zapamiętać zawodników jak przeglądam tylko wyniki bez oglądania konkursów). Szwajcar zwrócił moją uwagę podczas oglądania transmisji z MŚJ 2023. Imponował mi swoim stylem, który wydawał mi się bardzo lotny. To jaki jeszcze zrobił progres od tamtego momentu oraz fakt, w jakim miejscu znajdował się podczas FC w Zakopanem w 2021 to dla mnie niesamowity wyczyn. Myślę, że to może być zawodnik na miarę przynajmniej Peiera i Kuettela. Bardzo dobrze, że dostał szansę podczas MŚ w Planicy. Na pewno ma większy potencjał od Dominika Petera, którego z kolei szkoda, bo ja na miejscu trenera odstawiłbym Peiera, który po kontuzjach jeszcze nie skacze optymalnie.
Zaskoczyli mnie też Raimund i Hoffmann. Jeśli miałbym się zabawić w przewidywanie (jak 5 lat temu z Norwegami :P) to dla mnie to będą w perspektywie może około 5 lat liderzy niemieckiej ekipy. Prędzej będą tam oni niż Schmid, który na moje oko popada w przeciętność.
Z Norwegów Sundal to dla mnie (zachowując proporcje) taki mini Granerud z sezonu 2017/18. Być może za kilka lat będzie w ścisłej czołówce, ale raczej na pewno nie osiągnie tyle ile osiągnął już Halvor. Na pewno jest przeciwieństwem Tande i Forfanga, którzy od razu wbili się do światowej czołówki, a potem już te ich kariery nie potoczyły się tak jak mogło się wydawać, że się potoczą.
Kolejne zaskoczenie to Zniszczoł. Bardzo długo w niego wierzyłem, że może zrobić nieważne kiedy, ale całkiem udaną karierę. Ostatecznie przestałem zupełnie wierzyć w jego udaną karierę na początku tego sezonu, gdy skakał bez powodzenia w PŚ. Jednak wrócił w styczniu i mamy kwiecień i mamy zupełnie odmienionego Zniszczoła. Wystarczy nawet włączyć z nim jakiś wywiad z Planicy, a jakikolwiek z początku sezonu lub z zeszłych lat. Różnica jest olbrzymia. Od niego bije teraz ogromna pewność siebie. Wszystko w jego przypadku jest możliwe już w perspektywie przyszłego sezonu. Może skończyć jak Stękała, a może też zrobić nie sytuację, a kolejny sezon życia. Tu nie podejmę się przewidywania, bo szczerze mówiąc nie jestem w stanie.

@Markoreus

Tomasiak jest jeszcze za mało doświadczony do kadry B. Jeśli kadra A będzie z 7 zawodnikami, to raczej Pilch by bardziej pasował, ale raczej kadra A będzie z 5/6 skoczkami

Podsumowując sezon, jeśli chodzi o poziom sportowy, uważam go za najlepszy od sezonu 2014/15. Mimo, że na przełomie stycznia/lutego Granerud odskoczył reszcie i było raczej pewne, że zmierza po KK to mieliśmy czterech zawodników liczących się, którzy byli wyraźnie przed resztą co ostatecznie odzwierciedla klasyfikacja PŚ. Z perspektywy sezonu szkoda by mi było któregokolwiek z zawodników, który nie zmieściłby się na podium. Szczerze mówiąc miałem nadzieję dużo wcześniej, że jakimś cudem na trzecim miejscu w klasyfikacji będzie dwóch zawodników. Ostatecznie Dawid wypadł z podium, ale gest Laniska na koniec zasługuje na największe słowa uznania. Nie wiem czy w sporcie kiedykolwiek widziałem piękniejszy gest. Jego już wcześniej lubiłem i z czołówki kibicowałem mu, a obecnie obok Polaków i Ryoyu będę mu kibicować najbardziej.
To był sezon, w którym moim zdaniem każdy z tej czwórki zanotował sezon życia.
Granerud był w niesamowicie kosmicznej formie w okresie od TCS do MŚ (tam nastąpił mały dołek formy). Swoją drogą jestem w szoku po tym jak kiedyś szukałem jakiegoś swojego komentarza i natrafiłem na taki z końca sezonu 2017/18, gdzie o dziwo z perspektywy 5 lat trafnie przewidziałem kariery Tande, Forfanga i Graneruda:
https://www.skijumping.pl/wiadomosci/24698/goran-janus-zwolniony-z-funkcji-trenera-reprezentacji-slowenii/?all_comments=1#7745f7677387c7ef250bd62962cd11af

Stefan Kraft w okresie Raw Air również wszedł na szczytowy w mojej opinii poziom jego kariery. W 2016/17 jednak jego głównym rywalem był Wellinger i borykający się wtedy z problemami Stoch. Rywala o takiej klasie i będącego w takiej formie Austriak jeszcze nie miał.

Anze Lanisek z sezonu na sezon również jest coraz lepszy. Pamiętam jak się wkurzyłem, gdy Sedlak wyciął go w Sapporo gdzie on zajął 50 miejsce. To był istny kryminał gdzie mieliśmy czterech tak mocnych zawodników, a Sedlak jednemu z nich zrobił coś takiego.

Dawid Kubacki był najlepszy właściwie od końca lata po TCS. Z Granerudem przegrał, jednak Norweg był bezkonkurencyjny w tym sezonie w swojej optymalnej dyspozycji. Być może tylko Ryoyu jest w stanie podjąć rywalizację z nim, gdy on ma taką dyspozycję co pokazało Sapporo. Dawid miał swoje problemy w tym sezonie szczególnie na lotach w Kulm, ale w okresie MŚ i Raw Air jego dyspozycja powoli wracała do tej z początku. Koniec końców stracił miejsce na podium PŚ, ale wiemy że w życiu są rzeczy ważne i ważniejsze, a rzeczą najważniejszą oczywiście jest rodzina.

@Arturion

Nie pisałam matury jeszcze będą ją pisać za rok

@Asdero Klasyfikacje szczęśliwców i pechowców wiatrowych - podsumowanie sezonu 2022/23 cz.2

TOP10 klasyfikacji generalnej szczęśliwców sezonu 2022/23 w PŚ + miejsca zawodników z czołowej 10 PŚ i pozostałych Polaków:
1. 🇵🇱 ŻYŁA Piotr -79,8
2. 🇵🇱 ZNISZCZOŁ Aleksander -73,1
3. 🇸🇮 JELAR Ziga -44,3
4. 🇨🇭 AMMAN Simon -44
5. 🇦🇹 KRAFT Stefan -39,1
6. 🇳🇴 HEGGLI Bendik Jakobsen -37,7
7. 🇫🇮 PALOSAARI Vilho -33,5
8. 🇳🇴 BJOERENG Joacim Oedegaard -32
9. 🇺🇸 URLAUB Andrew -31,1
10. 🇩🇪 EISENBICHLER Markus -28,4
...
11. 🇵🇱 HABDAS Jan -27,6
18. 🇵🇱 STĘKAŁA Andrzej -18,6
30. 🇵🇱 WĄSEK Paweł -10
32. 🇵🇱 MURAŃKA Klemens -9,8
43. 🇸🇮 ZAJC Timi -6,2
45. 🇵🇱 HULA Stefan -6,1
56. 🇵🇱 KUBACKI Dawid -4,1
58. 🇦🇹 TSCHOFENIG Daniel -4

TOP10 klasyfikacji generalnej pechowców sezonu 2022/23 w PŚ + miejsca zawodników z czołowej 10 PŚ i pozostałych Polaków:
1. 🇦🇹 FETTNER Manuel +99,9
2. 🇺🇸 LARSON Casey +57,3
3. 🇯🇵 NAKAMURA Naoki +47
4. 🇩🇪 SCHMID Constantin +43,1
5. 🇳🇴 JOHANSSON Robert +39,6
6. 🇳🇴 TANDE Daniel Andre +31,4
7. 🇨🇿 RYDL Radek +28,4
8. 🇩🇪 HOFFMAN Felix +26,3
9. 🇳🇴 FORFANG Johann Andre +25,4
10. 🇩🇪 PASCHKE Pius +25,3
...
12. 🇵🇱 WOLNY Jakub +24,8
16. 🇵🇱 PILCH Tomasz +19,7
17. 🇸🇮 LANISEK Anze +19,6
24. 🇵🇱 STOCH Kamil +15,2
25. 🇳🇴 GRANERUD Halvor Egner +14,6
43. 🇵🇱 JUROSZEK Kacper +7,1
46. 🇯🇵 KOBAYASHI Ryoyu +6,7
52. 🇩🇪 WELLINGER Andreas +5,5
68. 🇵🇱 KOT Maciej +0,9

Jeśli chodzi o zestawienie drużynowe, to po zsumowaniu indywidualnych wyników zawodników wszystkich nacji zdecydowanie najwięcej szczęścia w tym sezonie mieli Polacy. Sumarycznie najgorzej trafiali Norwegowie.

Drużynowa klasyfikacja generalna:
🇵🇱 POLSKA -161,4
🇸🇮 SŁOWENIA -92,1
🇫🇮 FINLANDIA -63,8
🇨🇭 SZWAJCARIA -11,8
🇨🇦 KANADA -9,1
🇨🇳 CHINY -2,9
🇧🇬 BUŁGARIA -2,7
🇮🇹 WŁOCHY -2,1
🇺🇸 USA -0,5
🇯🇵 JAPONIA +6,1
🇰🇷 KOREA PŁD. +7,2
🇪🇪 ESTONIA +8,1
🇹🇷 TURCJA +18,1
🇰🇿 KAZACHSTAN +23,8
🇺🇦 UKRAINA +24,6
🇩🇪 NIEMCY +26,4
🇨🇿 CZECHY +36,4
🇷🇴 RUMUNIA +43,8
🇦🇹 AUSTRIA +73,5
🇳🇴 NORWEGIA +78,3

Klasyfikacje szczęśliwców i pechowców wiatrowych - podsumowanie sezonu 2022/23 cz.1

Klasyfikacje pokazują o ile mniej lub więcej punktów za wiatr otrzymał dany zawodnik w porównaniu do średnich punktów za wiatr ze wszystkich serii ocenianych (kwalifikacje, konkursy indywidualne, drużynowe, duety, i mixty), w których dany zawodnik został sklasyfikowany. Zawodnicy z lepszymi warunkami od średnich klasyfikowani są jako szczęśliwcy, a z gorszymi jako pechowcy.

Na statystycznie najlepsze warunki wietrzne na przestrzeni całego sezonu 2022/23 trafiał Piotr Żyła, a na statystycznie najgorsze Manuel Fettner. Jest to o tyle ciekawa sytuacja, że przecież przez sporą część sezonu byli oni sklasyfikowani w PŚ obok siebie, a co za tym idzie często oddawali swoje próby bezpośrednio po sobie. Obaj uzyskali najwyższe wyniki punktowe w swoich kategoriach, odkąd prowadzę te klasyfikacje, czyli od sezonu 2018/19.

Najwięksi szczęśliwcy poprzednich edycji PŚ:
2018/19 🇩🇪 FREITAG Richard -55,5
2019/20 🇨🇿 STURSA Vojtech -69,1
2020/21 🇨🇭 DESCHWANDEN Gregor -66,9
2021/22 🇩🇪 LEHYE Stephan -60,9
2022/23 🇵🇱 ŻYŁA Piotr -79,8

Najwięksi pechowcy poprzednich edycji PŚ:
2018/19 🇸🇮 DAMJAN Jernej +52,3
2019/20 🇩🇪 EISENBICHLER Markus +84,1
2020/21 🇯🇵 KOBAYASHI Ryoyu +80,3
2021/22 🇸🇮 ZAJC Timi +80,6
2022/23 🇦🇹 FETTNER Manuel +99,9

Najwięcej punktów odjętych za wiatr w pojedynczym skoku miał w tym sezonie Maksim Bartolj podczas kwalifikacji w Planicy (-25,3 pkt), a najwięcej dodanych punktów za wiatr Mihnea Alexandru Spulber podczas pierwszej serii konkursu indywidualnego w Zakopanem (+28,2 pkt). Średnia różnica pomiędzy maksymalną a minimalną liczbą punktów przyznanych za wiatr w tym sezonie wyniosła 16,3, co jest najwyższym wynikiem na przestrzeni ostatnich pięciu sezonów. Poniżej TOP5 najbardziej i najmniej sprawiedliwych serii ocenianych w tym sezonie, wyznaczonych właśnie na podstawie różnicy między maksymalnymi a minimalnymi punktami za wiatr w danej serii.

TOP5 najsprawiedliwszych serii sezonu 2022/23:
1. 🇦🇹 TAUPLITZ, II k. ind. seria I - 4,5 pkt
2. 🇨🇭 ENGELBERG, I kwalifikacje - 5,1 pkt
3. 🇦🇹 TAUPLITZ, II k. ind. seria II - 6,1 pkt
4. 🇳🇴 OSLO, II k. ind. seria II - 7 pkt
5. 🇫🇮 RUKA, I k. ind. seria II - 7,2 pkt

TOP5 najmniej sprawiedliwych serii sezonu 2022/23:
1. 🇫🇮 LAHTI, k. ind. seria I - 38,3 pkt
2. 🇫🇮 LAHTI, kwalifikacje - 36,7 pkt
3. 🇵🇱 ZAKOPANE, k. ind. seria I - 34,8 pkt
4. 🇵🇱 ZAKOPANE, k. ind. seria II - 32,7 pkt
5. 🇩🇪 WILLINGEN, mixt seria I - 30,5 pkt

@Introverder

to podobnie jak sezone temu, też Słoweńcy prawie dogonili Austriaków w ostatni weekend

@Wojciechowski OUTSIDERZY W PUCHARZE ŚWIATA – wybór reprezentacji subiektywny [5/5]

WĘGRY
ostatni raz w konkursie ind.: 26.03.1989, Planica (90. László Fischer, 96. Attila Marosvölgyi)
jedyne punkty ind.: 15.12.1984, Lake Placid (12. Fischer)

WIELKA BRYTANIA
ostatni raz w kwalifikacjach: 05.01.2002, Bischofshofen (Glynn Pedersen)
ostatni raz w konkursie ind.: 01.01.1989, Garmisch-Partenkirchen (94. Eddie Edwards)
najwyższe miejsce ind.: 67. (Edwards, 17.01.1988, Gallio)

WŁOCHY
ostatni raz w konkursie i ostatnie punkty ind.: 02.04.2023, Planica (24. Giovanni Bresadola)
ostatnie zwycięstwo ind. (łącznie 7): 04.02.1995, Falun (Roberto Cecon)
ostatni raz na podium ind. (łącznie 28): 28.01.2007, Oberstdorf (3. Andrea Morassi)
ostatni raz w konkursie druż.: 16.01.2021, Zakopane (9.)
najwyższe miejsce druż.: sześciokrotnie 8. (ostatni raz 31.01.2015, Willingen)
ostatni raz w konkursie miesz.: 03.02.2023, Willingen (7.)
najwyższe miejsce miesz.: 3. (23.11.2012, Lillehammer)
ostatni raz i najwyższe miejsce w konkursie duetów: 19.02.2023, Râșnov (9.)

@Wojciechowski OUTSIDERZY W PUCHARZE ŚWIATA – wybór reprezentacji subiektywny [4/5]

STANY ZJEDNOCZONE
ostatni raz w konkursie: 01.04.2023, Planica (39. Decker Dean)
ostatnie punkty ind.: 26.03.2023, Lahti (26. Eric Belshaw, 29. Dean)
ostatnie zwycięstwo ind. (łącznie 3): 06.01.1989, Bischofshofen (Mike Holland)
ostatni raz na podium ind. (łącznie 13): 02.12.1991, Harrachov (2. Jim Holland)
ostatni raz w konkursie druż.: 01.04.2023, Planica (8.)
najwyższe miejsce druż.: dwukrotnie 7. (ostatni raz 14.01.2023, Zakopane)
ostatni raz w konkursie miesz.: 03.02.2023, Willingen (6.)
najwyższe miejsce miesz.: 5. (23.11.2012, Lillehammer)
ostatni raz i najwyższe miejsce w konkursie duetów: 19.02.2023, Râșnov (6.)

SZWECJA
ostatni raz w kwalifikacjach: 15.03.2015, Oslo (Christian Inngjerdingen, Carl Nordin)
ostatni raz w konkursie ind.: 26.01.2014, Sapporo (65. Nordin)
ostatnie punkty ind.: 09.01.2011, Harrachov (30. Fredrik Balkåsen)
ostatnie zwycięstwo ind. (łącznie 7): 23.03.1991, Planica (Staffan Tällberg)
ostatni raz na podium ind. (łącznie 25): 04.03.1992, Örnsköldsvik (3. Mikael Martinsson)
ostatni raz w konkursie druż.: 15.03.2008, Planica (9.)
najwyższe miejsce druż.: 4. (12.01.1992, Predazzo)

TURCJA
ostatni raz w konkursie ind.: 01.04.2023, Planica (35. Fatih Arda İpcioğlu)
ostatnie punkty ind.: 15.01.2023, Zakopane (25. İpcioğlu)
najwyższe miejsce ind.: 24. (İpcioğlu, 29.12.2022, Titisee-Neustadt)

UKRAINA
ostatni raz w konkursie, ostatnie punkty i najwyższe miejsce ind.: 01.04.2023, Planica (18. Jewhen Marusiak)
ostatni raz w konkursie druż.: 27.11.2009, Ruka (14.)
najwyższe miejsce druż.: 9. (29.11.2008, Ruka)
jedyny raz w konkursie duetów: 19.02.2023, Râșnov (11.)

@Wojciechowski OUTSIDERZY W PUCHARZE ŚWIATA – wybór reprezentacji subiektywny [3/5]

KAZACHSTAN
ostatni raz w kwalifikacjach: 30.03.2023, Planica (Nikita Diewiatkin, Sabirżan Muminow, Siergiej Tkaczenko, Danił Wasiljew)
ostatni raz w konkursie ind.: 18.02.2023, Râșnov (37. Muminow, 45. Tkaczenko)
ostatnie punkty ind.: 05.11.2022, Wisła (29. Wasiljew)
najwyższe miejsce ind.: 11. (Dionis Wodniew, 19.12.1992, Sapporo; Radik Żaparow, 13.03.2007, Kuopio)
ostatni raz w konkursie druż.: 01.04.2023, Planica (9.)
najwyższe miejsce druż.: 6. (11.02.2007, Willingen)
ostatni raz w konkursie duetów: 19.02.2023, Râșnov (14.)
najwyższe miejsce w duetach: 11.02.2023, Lake Placid (12.)

KIRGISTAN
ostatni raz w kwalifikacjach: 05.01.2002, Bischofshofen (Dmitrij Czwykow)
ostatni raz w konkursie ind.: 04.01.2002, Innsbruck (42. Czwykow)
najwyższe miejsce ind.: 31. (Czwykow, 16.12.2001, Engelberg)

KOREA POŁUDNIOWA
ostatni raz w kwalifikacjach: 22.01.2023, Sapporo (Choi Heung-chul)
ostatni raz w konkursie ind.: 19.01.2020, Titisee-Neustadt (42. Choi H.)
ostatnie punkty ind.: 14.03.2015, Oslo (29. Choi Seou)
najwyższe miejsce ind.: 11. (Choi H., 26.02.2000, Iron Mountain)
ostatni raz w konkursie druż.: 22.02.2016, Kuopio (9.)
najwyższe miejsce druż.: 8. (27.01.2002, Sapporo)

RUMUNIA
ostatni raz w konkursie ind.: 18.02.2023, Râșnov (29. Daniel Cacina, 39. Mihnea Spulber, 44. Andrei Feldorean, 47. Sorin Mitrofan)
jedyne punkty i najwyższe miejsce ind.: 18.02.2023, Râșnov (29. Cacina)
jedyny raz w konkursie druż.: 14.01.2023, Zakopane (9.)
ostatni raz i najwyższe miejsce w konkursie miesz.: 03.02.2023, Willingen (8.)
ostatni raz i najwyższe miejsce w konkursie duetów: 19.02.2023, Râșnov (10.)

SŁOWACJA
ostatni raz w kwalifikacjach: 22.11.2013, Klingenthal (Tomáš Zmoray)*
ostatni raz w konkursie ind.: 09.12.2011, Harrachov (48. Zmoray)
ostatnie punkty ind.: 18.12.2005, Engelberg (29. Martin Mesík)
najwyższe miejsce ind.: 12. (Martin Švagerko, 14.03.1993, Oslo)
ostatni raz w konkursie druż.: 30.01.1999, Willingen (11.)
najwyższe miejsce druż.: dwukrotnie 11.
*Zmoray został zgłoszony także do kwalifikacji 06.12.2013 w Lillehammer, ale nie pojawił się na starcie

@Wojciechowski OUTSIDERZY W PUCHARZE ŚWIATA – wybór reprezentacji subiektywny [2/5]

FRANCJA
ostatni raz w kwalifikacjach: 24.03.2022, Planica (Mathis Contamine, Valentin Foubert)
ostatni raz w konkursie ind.: 30.01.2022, Willingen (38. Contamine, 45. Foubert)
ostatnie punkty ind.: 11.03.2018, Oslo (25. Jonathan Learoyd)
jedyne zwycięstwo ind.: 22.01.1995, Sapporo (Nicolas Dessum)
ostatni raz na podium ind. (łącznie 12): 06.12.2009, Lillehammer (3. Emmanuel Chedal)
ostatni raz w konkursie druż.: 07.03.2015, Lahti (10.)
najwyższe miejsce druż.: dwukrotnie 5. (ostatni raz 09.12.1995, Planica)
ostatni raz w konkursie miesz.: 28.01.2022, Willingen (7.)
najwyższe miejsce miesz.: 7. (06.12.2013, Lillehammer i 28.01.2022, Willingen)

GRECJA
ostatni raz w kwalifikacjach: 19.03.2015, Planica (Nikos Polichronidis)
ostatni raz i najwyższe miejsce w konkursie ind.: 26.01.2014, Sapporo (38. Polichronidis)

GRUZJA
ostatni raz w kwalifikacjach: 06.01.2002, Bischofshofen (Kachaber Cakadze)
ostatni raz w konkursie ind.: 28.11.1999, Kuopio (79. Cakadze)
najwyższe miejsce ind.: 39. (Cakadze, 20.03.1994, Planica)

HISZPANIA
ostatni raz w konkursie ind.: 20.12.1992, Sapporo (59. Francisco Alegre)
jedyne punkty ind.: 24.01.1987, Sapporo (14. Bernat Solà)

HOLANDIA
ostatni raz w konkursie ind.: 15.03.2015, Oslo (51. Lars Antonissen)
ostatnie punkty ind.: 09.02.2003, Willingen (29. Ingemar Mayr)
najwyższe miejsce ind.: 22. (Mayr, 26.01.2002, Sapporo)
ostatni raz w konkursie druż.: 27.01.2002, Sapporo (11.)
najwyższe miejsce druż.: 10. (09.12.2001, Villach)

KANADA
ostatni raz w konkursie ind.: 01.04.2023, Planica (37. Mackenzie Boyd-Clowes)
ostatnie punkty ind.: 14.03.2023, Lillehammer (30. Boyd-Clowes)
ostatnie zwycięstwo ind. (łącznie 14): 10.12.1983, Thunder Bay (Horst Bulau)
ostatni raz na podium ind. (łącznie 32): 15.12.1985, Lake Placid (3. Steve Collins)
ostatni raz w konkursie druż.: 15.02.2004, Willingen (10.)
najwyższe miejsce druż.: 9. (25.03.1994, Thunder Bay)
ostatni raz w konkursie miesz.: 04.03.2022, Oslo (8.)
najwyższe miejsce miesz.: 8. (06.12.2013, Lillehammer i 04.03.2022, Oslo)

OUTSIDERZY W PUCHARZE ŚWIATA – wybór reprezentacji subiektywny [1/5]

BIAŁORUŚ
ostatni raz w kwalifikacjach: 08.03.2008, Oslo (Maksim Anisimow)
ostatni raz w konkursie ind.: 03.02.2008, Sapporo (47. Anisimow)
ostatnie punkty i najwyższe miejsce ind.: 18.03.2007, Oslo (24. Piotr Czaadajew)
jedyny raz w konkursie druż.: 15.02.2004, Willingen (11.)

BUŁGARIA
ostatni raz w konkursie ind.: 16.03.2023, Lillehammer (34. Władimir Zografski)
ostatnie punkty ind.: 18.02.2023, Râșnov (19. Zografski)
najwyższe miejsce ind.: 6. (Zografski, 24.11.2018, Ruka)
jedyny raz w konkursie druż.: 12.01.1992, Predazzo (13.)

CHINY
ostatni raz w konkursie ind.: 18.02.2023, Râșnov (43. Qiwu Song, 46. Weijie Zhen)
najwyższe miejsce ind.: 37. (Li, 22.01.2006, Sapporo)
jedyny raz w konkursie druż.: 15.02.2004, Willingen (12.)
jedyny raz w konkursie duetów: 19.02.2023, Râșnov (13.)

CZECHY
ostatni raz w kwalifikacjach: 15.03.2013, Lillehammer (Roman Koudelka)
ostatni raz w konkursie i ostatnie punkty ind.: 18.02.2023, Râșnov (21. Koudelka, 30. Radek Rýdl)
ostatnie zwycięstwo ind. (łącznie 17): 06.03.2016, Wisła (Koudelka)
ostatni raz na podium ind. (łącznie 51): 06.03.2016, Wisła (Koudelka)
ostatni raz w konkursie druż.: 15.01.2022, Zakopane (8.)
najwyższe miejsce druż.: dziewięciokrotnie 5. (ostatni raz 09.01.2016, Willingen)
ostatni raz w konkursie miesz.: 06.12.2013, Lillehammer (12.)
najwyższe miejsce miesz.: 6. (23.11.2012, Lillehammer)
jedyny raz w konkursie duetów: 19.02.2023, Râșnov (12.)

ESTONIA
ostatni raz w konkursie i ostatnie punkty ind.: 01.04.2023, Planica (27. Artti Aigro)
najwyższe miejsce ind.: 6. (Kaarel Nurmsalu, 09.03.2014, Oslo)
ostatni raz w konkursie druż.: 03.03.2012, Lahti (10.)
najwyższe miejsce druż.: trzykrotnie 9. (ostatni raz 12.03.2011, Lahti)
jedyny raz w konkursie duetów: 11.02.2023, Lake Placid (10.)

@dervish

Ja nie rozpatruję te sytuacji czy jest bardziej "prawacka" czy "lewacka" tylko czy była stosowna czy nie. Przypisywanie negatywnej cechy elementowi wyglądu związanemu z daną grupą etniczną to przejaw rasizmu. Ktoś z prawa uzna, że to zabawne, ktoś z lewa, że głupie, ale jedna i druga grupa raczej nie ma wątpliwości, że jest to korelacja "negatywna cecha --> cecha rasowa" "marnie widzi --> bo ma skośne oczy". Tyle, cała różnica w światopoglądzie polega na tym, że jedni akceptują taką formę narracji, a drudzy nie.

Jeżeli chodzi o jej obecność medialną, to nie nie uważam, że przez to powinna wylecieć. Zrobiła to raczej bezrefleksyjnie, zapewne bez złych intencji i nie zdając sobie sprawy jaki ma to wydźwięk. Inną kwestią jest to, że jest po prostu bardzo słabym ekspertem i jej opinie są miałkie. Typowe frazesy jakie powiedziałaby dowolna osoba interesująca się skokami od roku. Od byłego zawodnika oczekuję, jakiejś głębszej analizy skoku, wiedzy na temat sprzętu czy wiedzy wynikającej z doświadczenia kogoś kto kiedyś skakał. U niej tego nie ma i w zasadzie w tym studio jest zbędna.