Karpacz przed 1945 rokiem stanowił dobrze zagospodarowaną bazę sportów zimowych, wyposażoną w liczne urządzenia, jak skocznie, lodowiska, tory saneczkowe i bobslejowe oraz trasy zjazdowe dla narciarzy. Jednak większość tych obiektów uległa zaraz po zakończeniu działań wojennych, w skutek niewłaściwej opieki, zniszczeniu. Część nadawała się do remontu jeszcze w okresie wojny, ale wówczas nikt nie zaprzątał sobie tym głowy. Dopiero gdy nowe władze polskie uporały się z grubsza z problemami osiedleńczo-aprowizacyjnymi Karpacza, przystąpiono do naprawy i odbudowy poszczególnych obiektów sportowych. Jako pierwszą zaczęto odbudowywać, lub raczej budować od nowa skocznię koło hotelu "Orlinek " - dawny "Berg Hotel".
Za budowę skoczni "Orlinek" (na miejscu starej, zniszczonej skoczni obok górskiego hotelu "Berg Hotel", obecnie hotelu "Orlinek", którego remont i rozbudowa nie może doczekać się końca) wziął się osobiście mieszkający wówczas w Karpaczu Stanisław Marusarz, słynny polski narciarz i olimpijczyk okresu przed i powojennego. Pod jego kierownictwem w grudniu 1946 roku obiekt został oddany do użytku, a pierwszy skok wykonał na nim osobiście Marusarz w dniu 1 stycznia 1947 roku.
Skocznia służyła następnie kolejnym zawodom sportowym, jakie rozgrywane były w Karpaczu. W dniu 17 kwietnia 1962 roku została w wyniku wichury zniszczona całkowicie skocznia narciarska koło "Orlinka". Nie zdecydowano się od razu na jej odbudowę, zapewne ze względów finansowych. Za to w latach 1972-1975 powstały w Karpaczu trzy niewielkie skocznie treningowe: Karpatka (skocznia obecnie będzie remontowana i ma posłużyć jako skocznia treningowa o punkcie "K" wynoszącym 40 - 45 m, służyć będzie jako skocznia treningowa dla młodzieżowego zaplecza skoczków narciarskich klubu "Śnieżka"), Bobo (nieistniejąca już skocznia na stoku obecnego Centrum Sportu i Rekreacji "Kolorowa", położona od strony DW"Znicz") i Strzelec (całkowicie zaniedbana i zniszczona skocznia w Miłkowie). Wszystkie zostały pokryte igielitem, który niestety systematycznie rozkradano i niszczono. W 1978 roku roku rozpoczęto budowę nowej skoczni koło "Orlinka". Projektantem jej konstrukcji był inż. Zachorodny. Był to obiekt o metalowej wieży o punkcie krytycznym zeskoku wynoszącym 73 m (obecnie po przebudowie zeskoku, a właściwie całkowitej jego modernizacji punkt "K" wynosi 85 m, dobudowano również windę dla skoczków i wieżę sędziowską, planuję się rozbudowę wyciągu dla skoczków, tak aby zaczynał się już na dole zeskoku i pokrycie skoczni sztuczną nawierzchnią umożliwiającą skoki również latem). Uroczystego otwarcia skoczni dokonano w 1979 roku. Skocznia po przebudowie w latach 1999-2000, i remoncie po powodzi w roku 2001, była nowoczesnym obiektem z windą dla zawodników (jedną z najnowocześniejszych w Europie), wieżą sędziowską i podestem dla trenerów.
Z okazji mistrzostw świata juniorów w narciarstwie klasycznym w 2001 roku Orlinek przeszedł gruntowny remont, na który wydano ok. 3 mln zł. Skocznia zyskała klasę, według nomenklatury FIS została skocznią normalną o punkcie konstrukcyjnym wynoszącym 85 m.
W Karpaczu aktualnie są dwie skocznie. Druga, położona w samym centrum miasta (teraz będzie remontowana - wymiana drewnianego podłoża) jest typową skocznią treningową i dla juniorów, można na niej skakać około 40 - 45 m. Jej zaletą jest to, że znajduje się w odległości 20 m od głównej ulicy i kiedyś była wielką atrakcją dla turystów, były na niej bardzo często konkursy i treningi.
Podczas MŚJ w 2001 roku złoty medal wywalczył reprezentant Finlandii Veli-Matti Lindstroem. W dniach 27-28 stycznia 2004 roku w Karpaczu odbyły się Mistrzostwa Polski w Skokach i Kombinacji Norweskiej z udziałem Adama Małysza. Główny faworyt nie tylko wygrał konkurs skoków, ale także ustanowił nowy rekord skoczni - 94,5 metra. Niestety, od tamtego czasu skocznia przestała być używana. Jeden z nowocześniejszych obiektów w Polsce zaczął niszczeć i obecnie jest używane tylko jako punkt widokowy.