Okiem Samozwańczego Autorytetu: Bardzo Niżny Tagił

@Pavel

Ja się zgadzam, że do wielkiej piątki (AUT,GER,NOR,JPN,SLO) w dłuższej, liczonej w dekadach perspektywie nie ma sensu nas porównywać. Natomiast zdumiewające jest, że jeśli chodzi o roczniki powiedzmy 93-00 i talenty z grona tych największych naszą niską skuteczność w prze[***]niu ich na klasowych/solidnych zawodników można porównać chyba tylko z Finami.
Tande, który talentem ustępował Murańce i Zniszczołowi jest liderem PŚ. Nawet Rosjanie z kombinatora Klimowa z tego samego rocznika zrobili skoczka, który zaliczył jeden świetny sezon. Szwajcarzy mieli dobrze rokujący rocznik 95 i są efekty - Peier ma już medal MŚ, a ten sezon może zakończyć w top10 PŚ. O Japończykach z roczników 95/96 już wspominałem. Słoweńcy kilka talentów zmarnowali, ale Domena Prevca, Zajca i Laniska wprowadzili za to na nieosiągalny dla żadnego z naszych poziom. Co do Austriaków to można uznać, że ostatnim naprawdę dużym talentem był u nich Kraft - porównajmy jego osiągnięcia z rok młodszym Murańką i dwa lata młodszym Wolnym (w okresie juniorskim rokowali podobnie jak Austriak).
Jeśli chodzi o pokolenie od Huli do Kota to to późniejsze niczym nie ustępuje mu patrząc na wyniki w kategoriach dziecięco-juniorskich, przeciwnie. Tyle, że nasi obecni kadrowicze A w kluczowym dla rozwoju momencie mieli możliwość pracy z trenerami z zagranicy z najwyższej półki.
Gdyby scenariusz, który uznałem za minimum wymagań (jeden ze wspomnianej grupy w top 15, dwóch na top30) został zrealizowany, w miarę płynnie przeszli byśmy przez okres kończenia karier przez naszych weteranów, a w młodszych rocznikach jakieś rodzynki by się pojawiły (Niżnika i Habdasa np. już teraz trzeba określić jako duże talenty - niestety, prawdopodobnie przejdą przez ten sam cykl szkolenia centralnego co ich młodsi koledzy).

Tak patrząc ex post to rok i dwa lata temu konkursy w Niżnym Tagile to były jednak bardzo przyjemne i dość sprawiedliwe.

@higashi

Tylko, że wymieniona przez Ciebie grupa to rozstrzał rocznikowy od 93 do 2000, a tych zawodników podałeś raptem 11, z czego Wolny się wybił. Najwięcej skoczków mieliśmy na fali Małyszomanii z czego udało się nam sklecić obecną kadrę i sporo innych zmarnować, ale na % typowym dla każdej kadry. Później nadeszły mocne roczniki 93-95 i popłynęły niemal całkowicie, słaby trener kadry A, przeciętni trenerzy kadry B i procencik urósł, ale nawet jakby 2-3 skoczków z tej grupy się jako tako wybiło tylko byśmy odsunęli w czasie nieuniknione. Kolejne lata są coraz gorsze i nawet nie bardzo jest co tracić, obawiam się, że oglądamy ostatnie lata mocnej Polski w PŚ.

@Pavel

Oczywiście, że nie ma pełnej przekładalności talentów juniorskich na seniorskie skakanie - dlatego zaznaczyłem, że z wymienionej przeze mnie grupy należałoby oczekiwać chociaż trzech zawodników na poziomie top30 PŚ (i niechby jeden z nich był w top15). Myślę, że to uczciwie postawione wymagania biorąc pod uwagę poziom z jakiego ci zawodnicy zaczynali.
Brak utalentowanych juniorów u nas to problem stosunkowo świeży, bo dziury w rocznikach tak na dobre zaczęły się począwszy od 97. Nasze pokolenie 94-95 spokojnie można porównać z rocznikami 95/96 u Japończyków. Różnica jest taka, że tam skoczkowie po których można było się spodziewać wybitnych seniorskich rezultatów (Y.Sato, R.Kobayashi) należą już do ścisłej czołówki światowej.

@higashi

Żadna reprezentacja nie ma 100% przełożenia utalentowanych juniorów na dobrych seniorów. My nawet nie jesteśmy w czołówce tych "marnowanych talentów", a do Norwegii czy Słowenii bardzo nam daleko. Problemem jest to, że mamy relatywnie niewielu utalentowanych juniorów i nawet jak % przełożenia junior-senior mamy podobny czy nawet wyższy niż np w w/w Norwegii czy Słowenii to i tak w rezultacie otrzymujemy mniej mocnych zawodników. Jak ktoś w wieku 23-24 lat nie osiągnął nic, to jest w praktyce stracony i tylko nielicznym udaje się wyjść na prostą i to tylko dlatego, że mają zacięcie, aby żyć na granicy ubóstwa. Dlatego tak wazna jest liczna grupa juniorów, której my niestety nie posiadamy.

@bardzostarysceptyk

Nie wiedziałem, że to samorządy decydują o obsadzie stanowisk trenerów w kadrach narodowych Polskiego Związku Narciarskiego...
Młodych, zdolnych zawodników objętych centralnym szkoleniem, spośród których z trzech powinno w tej chwili skakać na poziomie minimum top30 PŚ mieliśmy/mamy:
wielki talent - Murańka,
duże talenty - Zniszczoł, Wolny, Leja, Wąsek, Pilch
zawodnicy z pewnym potencjałem - Biegun, Stękała, Kastelik, Kantyka, Czyż
Nie wspominam o dość licznej grupie tych, którzy mieli jakieś tam wyniki w kategoriach dziecięcych.
W Austrii, Norwegii, Niemczech czy Japonii z takiej grupy stworzono by pewnie całkiem przyzwoitą drużynę. Tyle, że tam z zawodnikami pracują fachowcy, a nie amatorzy z łapanki.
Co do budowy skoczni to ten temat był wałkowany w komentarzach chyba przez 10 lat - że się nie da, że samorządy itd. A jednak niedawno pieniądze (uwaga: rządowe!) na remont kompleksu w Zakopanem wreszcie się znalazły. Nie jest to więc wyłącznie kwestia przepisów czy systemowa. Są to decyzje polityczne, a zadaniem Tajnera jako prezesa związku jest m.in. przekonywać władze do inwestycji w infrastrukturę.
Tak na marginesie to stan skoczni w Zakopanem doprowadził pośrednio do nędzy jaką mamy w tej chwili w rocznikach juniorskich - dzieciaki nie miały nawet gdzie trenować.

@unnameduser

Byli jeszcze Słowacy Martin Svagerko oraz Jan Tanczos ale w chwili stawania na podium byli oni reprezentantami Czechosłowacji dlatego w historycznej statystyce podiumowiczów nie ma takiego kraju ja Słowacja.

@dejw

Drużynowo optycznie prym zdecydowanie wiodą Norwegowie. W PN jednak nie prowadzą, przez dyskwalifikacje w Ruce, oraz niebywałe inby które odwalali w skokach konkursowych w Rosji. Liderują zatem Austriacy, z niesamowitym Kraftem (czy ten gość będzie miał kiedyś kryzysowy sezon?!), objawieniami w osobach Aschenwalda, Hoerla, solidnym Huberem i Gregorem będącym o włos od powrotu na pucharowe podium. Nawet Hayboeck, który zaczął mocno rokować na przejście na mityczne treny i szukanie formy się w Tagile obudził.
Dalej przerwa, ale za to jaki ścisk między kolejną czwórką. Polacy skaczą co najwyżej nieźle, bez żadnego błysku. Japończycy takowe mają, jednak są bardzo nierówni. Słoweńcy nie byliby sobą, gdyby czegoś spektakularnie nie zawalali - a to spadną daleko z prowadzenia po I serii, a to ich lider odpadnie w kwalifikacjach, a to Semenic, który w Wiśle i Ruce wyglądał naprawdę dobrze, tak się przejął dyskami, że w Rosji nie był w stanie załapać się nawet do I serii.
Dzięki temu mocno do tej grupki zbliżyli się Niemcy, dla których Tagił mógł być momentem przełamania. Choć na pewno nie dla aktualnego mistrza świata z dużej skoczni.
3 tydzień skakania, a Czesi wciąż na koncie tyle samo punktów co Kazachstan, Estonia, Rumunia i Mozambik..

Ciężki ten początek sezonu, a już zwłaszcza niedziele. W Wiśle polała się krew, w Ruce nie polało się nic, bo kolejny raz "tam to zawsze wieje, więc nie powinni w ogóle tam skakać" i odwołano konkurs już na 10 minut przed jego rozpoczęciem. W Tagile polały się bluzgi na przeliczniki - słusznie, bo to co odpieprzyło się przy skoku Rjoju, to chyba największy absurd w historii stosowania bonifikat.
Co nie zmienia faktu, że stosowanie przeliczników jest koniecznością. Jasne, że obecny system wymaga poprawek i dopracowań; jednak równie oczywiste jest to, że wiatru całkowicie ujarzmić się nie da i przy takich loteryjnych warunkach, żaden system nie będzie doskonały.

Trzy weekendy, trzy skocznie. Trzy "same loterie". "Nie da się patrzeć i wyniki niemiarodajne".
Tylko jakoś dziwnym trafem obecna klasyfikacja dość dobrze oddaje realny układ sił na początku sezonu. Brakuje w niej tylko Johanssona, który jest w formie na to być teraz co najmniej wiceliderem PŚ i powinien mieć chociaż jedną wygraną na koncie, a plasuje się dopiero pod koniec drugiej dziesiątki i ogląda plecy Ito, Markenga (który chyba tak się wqrwił swoim roztargnieniem, że w niedzielę latał jak nakręcony), czy Hoerla (dla mnie największa rewelacja początku sezonu i nie ukrywam, że jego równy poziom i brak totalnie zepsutych skoków wprawia mnie w osłupienie).

Poczet zwycięzców i tabelka podiumowiczów jest zróżnicowana. Dla mnie to taka miła odmiana po tym, co działo się choćby w ostatnim sezonie. Życiowe rezultaty w PŚ zrobili już zawodnicy, którzy: byli dużymi talentami, pokazali się z dobrej strony rok temu i są w dobrym wieku na sportowy rozwój i odpalenie. Skorzystali na loteriach? Możliwe. A możliwe też, że taki Aschenwald, Sato czy Lanisek to będą zawodnicy, którzy w przekroju całego sezonu mogą stanowić o sile swoich reprezentacji i ustanowią życiowe sezony, z bardzo pokaźnym dorobkiem punktowym na koniec w Plani... to znaczy w Vikersund.

4 konkursy

W 4 konkursach trzech naszych punktowalo we wszystkich. Oni tez zajmują najwyższe miejsca w naszej kadrze.
Miejsca Kota w rozrzucie 10ciu miejsc odpowiednio; 25, 18, 27 i 24 miejsce.
Kubacki w rozrzucie 13stu miejsc odpowiednio; 7, 12, 5 i 17.
Stoch w rozrzucie 14stu miejsc odpowiednio; 3, 16, 9 i 15.
Wolny i Zyla startowali we wszystkich konkursach ale punktowali tylko we dwóch konkursach.
Zyla 13te i 27me z punktowanych i 2 x 35 (w tym jeden upadek)
Wolny 27me i 16ste z punktowanych oraz 33 i 32 z niepunktowanych.
Hula punktowal w dwóch (22 i 25) raz 38 i raz nie przebrnal w kwalifikacjach.

Jak ludzie nie wiedzą, nie rozumieją, to można wyjaśnić, wytłumaczyć ....

ale jak zrozumieć nie chcą to już gorsza sprawa.
O wszystko co złe w polskich sportach zimowych, szczególnie w skokach, obwinia się Tajnera. Mimo że wiele
razy pisano, w tym często ja, jak jest zorganizowany sport w Polsce, kto za co i komu płaci. kto ma utrzymywać,
remontować i budować skoczne.
Ja doskonalę rozumiem, że ludzie chcą mieć konkretnego winnego, znanego z imienia, nazwiska i wizerunku.
A nie jakieś struktury, przepisy czy dziesiątki a nawet setki anonimowych winnych.

A segment polskich skoków, który jest najbardziej krytykowany, czyli podstawy, brak młodych zdolnych
zawodników, właśnie w najmniejszym stopniu podlega Apoloniuszowi. Polskie skoki, inne zimowe i letnie dyscypliny,
poza garstką najpopularniejszych, niszczą przepisy utworzone na pocz. lat 90-tych, oddające cały sport, poza kadrami,
w ręce samorządowe.
A samorządy maja coraz większe kłopoty finansowe. Poczytajcie trochę gazety czy internet. Jak myślicie, jak dojdzie do
konieczności wyboru, czy dać pieniądze np nauczycielom czy na miejscowy klub piłkarskim, to co wybiorą ?, o egzotycznych i
drogich skokach nawet nie chcę wspominać.
Oczywiście najbogatsze kluby najpopularniejszych dyscyplin (kopana, siatkówka) wyrwały się z tej samorządowej niewoli
znajdując bogatych sponsorów. Ale olbrzymia większość to dalej całkowicie jest uzależniona od samorządowego
finansowania, bo sponsorów czy reklamodawców jest mało.
Każda dyskusja o kondycji polskich skoków, na tej stronie, mnie przygnębia. Bo po 1 przyznaję, że nie jest dobrze, a po 2
zawsze są atakowani nie właściwi ludzie. A kto jest właściwy ?. Ci co Polską rządzili przez ostatnie 30 lat i rządzą obecnie
i nic nie robią by ten system zmienić. A dlaczego zresztą mieli, czy mają się wysilać ? Nikt nie obalił rządu, bo nie było pieniędzy na skoki, ha, ha, dobrzy żart.
Tak więc dalej Tajner będzie opluwany, nie za swoje winy. Tak się zastanawiam, ile musiałbym zarabiać, bym zgodził się
na plucie mi w twarz ?, bo podobno wszystko jest tylko kwestią kwoty.

@Toyminator

obyś się zaskoczył i w innych zawodnikach pozdrawiam.

Nijak nie mogę zrozumieć zasad Plastikowej Kulki🙃

@GOTS

Tylko komu i za co się tymi pieniędzmi od sponsorów płaci? Promowanie trenerów-amatorów i tworzenie etatów na związane z PR potrzeby doprowadziło do stanu jaki obecnie mamy. Jedyną decyzją Tajnera jako prezesa, którą można ocenić pozytywnie było zatrudnienie Horngachera, który agonię polskich skoków (a co za tym idzie całego narciarstwa, bo poza skokami nic już nie mamy) wydłużył o 3 lata.

@sheef

A czy są jeszcze jakieś kraje, których zawodnicy stawali na podium w zawodach PŚ?

Analogiczne zestawienie krajowych par pod względem podium PŚ

Idąc tym tropem można by się pokusić o zestawienie krajowych par pod względem podium Pucharu Świata. Poniżej wyniki:

1. Finlandia - 184 (Ahonen - 108, Nykaenen - 76),
2. Austria - 164 (Schlierenzauer - 88, Morgenstern - 76),
3. Polska - 158 (Małysz - 92, Stoch - 66),
4. Niemcy/NRD - 126 (Weissflog - 73, Freund - 53),
5. Japonia - 101 (Kasai - 63, Funaki - 38),
6. Szwajcaria - 95 (Ammann - 80, Kuettel - 15),
7. Słowenia/Jugosławia - 85 (P. Prevc - 53, Peterka - 32),
8. Norwegia - 66 (Bardal - 34, Ljoekelsoey - 32),
9. Czechy/Czechosłowacja - 47 (Ploc - 27, Janda - 20),
10 Kanada - 32 (Bulau - 29, Collins - 3),
11. Włochy - 22 (Cecon - 17, Rigoni - 5),
12. Szwecja - 18 (Bokloev - 11, S. Taellberg - 7),
13. Rosja/ZSRR - 12 (Wassiljew - 9, Klimow - 3),
14. Stany Zjednoczone - 11 (Hastings - 6, Holland - 5),
15. Francja - 8 (Mollard - 6, Dessum - 2).

@Kapitan Stopczyk

Będę bronił kogo mi się żywnie podoba.
Już Ci raz pisałem, z Toniem mam tyle wspólnego, co Ty z ciętą ripostą.

@GOTS Tonio, daj juz spokój

Dobry był z Ciebie herbatnik, dużo ubawu dostarczałeś, ale za komedianta to ja Cie nigdy nie miałem. Ileż możesz starego bronić ;)

@pogromca januszy

Ponieważ w Polsce istnieje mania złośliwości wobec drugiego człowieka, i stawiania siebie w roli nieskalanego autorytetu w większości dziedzin. Zapewne takie zjawisko ma miejsce w innych krajach, bo ludzie wszędzie są tacy sami, ale jesteśmy w Polsce i interesują nas sprawy polskie.
Ja też oczywiście na Tajnera patrzę krytycznym okiem, nierzadko denerwuje mnie ten jego wieczny hura optymizm, ale na litość, on jako Prezes, m[***] się sprawdził. Czy Wy naprawdę myślicie, że koncerny takie jak Renault czy Milka dałby choć jeden grosz dla PZN, gdyby na jego czele stał dyletant? Większość krzyczy, że chce zmiany. A ja myślę, że z rozrzewnieniem będziemy wspominać tego Prezesa, i po czasie wszyscy docenią działania Pola.

@zimowy_komentator

Cytat częściowo nie na temat:
"Zaczynamy teraz festiwal polskich skoków".
Link: [***]v=u4nCVWptyZk