Adam Małysz
fot. Tadeusz Mieczyński
Nigdy nie chciałem siadać do napisania tego felietonu. Kiedy Simon Ammann po Mistrzostwach w Sapporo wypowiedział słynne „Adam Małysz i wszystko jasne”, wydawało się, że dzisiaj wystarczy: Adam Małysz zakończył karierę. Kropka. Lecz kropkę tę postawić jest niesłychanie trudno... Wymieniać sukcesy Mistrza? Wydawać by się mogło, rzecz zgoła niepotrzebna… wszak tylko ktoś nieprzyzwoicie niedorzeczny mógłby Małyszowi zarzucić brak sportowego spełnienia. Na marginesie narodowej dyskusji zdobyłem się na kilka uwag. Prezentuję je z dziennikarskiej przyzwoitości, ale i całkowicie prywatnej potrzeby podziękowania Wielkiemu Mistrzowi. Proszę wybaczyć mi zatem, jeśli forma złamała się gdzieniegdzie, tak jak się łamał głos Panu Szaranowiczowi w czasie konkursu w Oslo…
Adam Małysz
Adam Małysz
Adam MałyszSkoczek wszech czasów
Kiedy tak naprawdę stał się nim Adam Małysz? Dla wielu kibiców już pierwszy złoty medal Orła z Wisły był tym, na co spragniona zimowych sukcesów Polska czekała całymi latami. Nawiązanie do tradycji, do Józefa Łuszczka. Nawet starszym kibicom znów zadrżało serce. Zresztą zadrżało już wcześniej, kiedy łamiącym się głosem Adam przyjmował gratulacje po zwycięstwie w Turnieju Czterech Skoczni. Gdyby ktoś wtedy podniósł rękę na Małysza… Ale po kolei.
Dobroć
Nie tylko wielkość na arenie sportowej, lecz chyba przede wszystkim wrodzona dobroć sprawiła, że bardzo szybko Adam Małysz stał się w domowym ognisku Polaków kimś więcej niż tylko sportowcem. Mały rycerz polskiej wyobraźni masowej. Nigdy wcześniej nie było kogoś, komu Polacy tak bardzo by zaufali. Małysz wzruszał. Swoimi zwycięstwami wywoływał katarktyczną wręcz euforię płaczących rzewnymi łzami milionów Polaków. Komu, jeśli nie Małyszowi, mieliby na początku XXI wieku zaufać polscy kibice? Uczciwość i nieprawdopodobnie niewymuszona skromność, której tajemnica kryje się w samym Małyszu. On przecież zawsze chciał oddać tylko dwa równe skoki. Tylko tyle. I aż tyle, jeśli weźmie się pod uwagę brzemię oczekiwań, które Małyszowi założono na plecy. Przecież już z Salt Lake City Małysz miał przywieźć złoto. Dwa złota. Oczywistość oczekiwań względem Orła z Wisły podsumowywał niezbyt wyszukany dowcip: Schmitt do Małysza – Adam, pożycz dwa złote. Małysz – dobra, ale po Igrzyskach.
Szacunek
Dla rywali przede wszystkim. Małysz nigdy nie odważył się na gesty tryumfu takie, jakimi uraczył nas Sven Hannawald. Kiedy na Igrzyskach miał skoczyć w pozłacanych nartach, nie zgodził się. To byłoby nie fair wobec rywali. Nie chciał nigdy nikogo deprymować. Nawet kiedy wygrywał po raz trzeci kryształową kulę – zadbał o to, aby już nikt nigdy nie rzucał śnieżkami w żadnego z rywali. Uwielbiał żartować i śmiać się w czasie długotrwałego oczekiwania na skoki. Zawsze przyjazny, zawsze serdeczny. Schlierenzauer wspomina jego cięty dowcip. Małysz, którego nie znamy? Znamy. Przecież przez kilka lat oswajania się z wszechobecnymi kamerami pozwalał sobie raz po raz na zgrabne podsumowanie, które – co przyznać trzeba – nie każdemu się podobało.
Oslo
Po raz pierwszy zdobył je jako osiemnastolatek. Sam chyba nie pamięta już z tamtych czasów zbyt wiele. Wymarzony koniec sezonu. Kibice z nadzieją oczekiwali kolejnego i kolejnych zwycięstw oraz miejsc na podium. Po raz drugi podbił Oslo już jako mistrz świata z Lahti. Pewny swego zdobywca sięgał na należny tryumf w drodze po pierwszą kryształową kulę. Sezon niebytu na najwyższym stopniu podium przełamał tuż po złotych mistrzostwach w Predazzo, gdzie? A jakże -w Oslo! Wynurzył się z mgły, sięgając nie tylko po 22. tryumf w karierze, ale też po to, aby odebrać to, co należne cesarzowi – żółty trykot lidera Pucharu Świata. Ten zatrzymał już do końca sezonu. Cesarz skoków. Trzecia kryształowa kula stała się faktem. Kilka sezonów później Małysz wracał z niebytu. Po nieudanych igrzyskach w Turynie odrodził się właśnie w Oslo. Po raz czwarty ujarzmił starą przyjaciółkę. Z nadziejami zaczynał kolejny – zwycięski jak pokazała historia – sezon 2006/2007. Demolując rywali w siedmiu ostatnich konkursach, chciał zdemolować także i ją – starą Holmenkollbakken. Dzień wcześniej pokonał ją po raz piąty. Szóstego razu już nie było, a Małysz, który wybił się tak wysoko, że przeskoczył zabezpieczające zeskok wiatrołapy, musiał tym razem ulec obiektowi w Oslo. Skocznia nie dała mu jednak zrobić krzywdy. Wylądował bezpiecznie. Nikt inny nie byłby w stanie wyjść z takich opresji. Oslo pożegnało Małysza medalem. Po raz pierwszy wygrywał na niej, dając zmianę warty swemu idolowi Jensowi Weissflogowi. W czasie Mistrzostw zmienili go dwaj wybitni Austriacy – Morgenstern i Schlierenzauer. Dla obydwu to właśnie Adam był wzorem skoczka.
Igrzyska
Nigdy nie zdobył złotego medalu. Jakby na przekór swej własnej wybitności, trafiał za każdym razem na swego późniejszego przyjaciela – Simona Ammanna. Szwajcar uwielbiał podkreślać, jak bardzo szanuje Małysza za walkę fair. Cóż, pewnie nigdy się nie dowiemy, ile w tym prawdy, a ile kokieterii. Jedno powiedzieć w tym miejscu wypada: olimpijczykiem Ammann był wybitnym. Skoczkiem wybitnym był Małysz. Cztery indywidualne krążki Małysza to także rekord. Rekord, który współdzieli z Nykaenenem oraz Ammannem. Cztery książki to więcej niż trzy. Więcej niż dwa. I więcej niż jeden. Nawet złoty, choć sam Adam być może zamieniłby wszystkie cztery na jeden złoty Morgensterna. Nieśmiertelność bez tego złota jest jednak możliwa. Kibice skoków pamiętają, że pierwszą kryształową kulę wygrał Hubert Neuper, który w 1980 roku w Lake Placid został wicemistrzem olimpijskim. Czy ktokolwiek z czytających ten tekst pamięta, kto w tamtym konkursie był mistrzem? Parę Małysz – Ammann kibice będą wspominali przez dziesięciolecia. To właśnie sympatyczny Szwajcar – o ironio – odbierając Małyszowi szansę na złoto, uczynił go nieśmiertelnym. Czymże byłoby to jedno złoto z Salt Lake City w kronikach? Być może szybszym rozstaniem z Mistrzem. Być może końcem kariery już po Turynie. Tego nie dowiemy się nigdy. Te trzy srebra, wszystkie za Ammannem, to historia, której w skokach dotąd nie było i która być może nigdy się już nie powtórzy.
Mistrzostwa
Sześć indywidualnych medali. Rekord wszech czasów. Być może nigdy nie zostanie pobity, ale dawno już został zakrzyczany i przekłamany. Dziennikarze różnych mediów lubują się wszak w traktowaniu drużynowych zdobyczy na równi z indywidualnymi, stąd też rekord Małysza nigdy nie został należycie podkreślony, a kibiców mami się opowieściami o rekordach Austriaków. Szkoda, bo przecież przed Małyszem pięć indywidualnych medali MŚ zdobył tylko jego idol – Jens Weissflog. Nawet tak wybitni skoczkowie, jak Ahonen czy Schmitt zdobyli ledwie cztery indywidualne krążki.
Loty
Brakujące ogniwo wśród szeregu zdobyczy Małysza. Widać nie było mu dane. I chyba tylko na tej podstawie ukuto przekonanie, że Małysz lotnikiem nie jest. Być może nie jest. Jak jednak wytłumaczyć fakt, że na mamutach wygrywał sześć razy? To więcej niż lotnik Koch, lotnik Hautamaeki, lotnik Romoeren i lotnik Hannawald. Z całą pewnością to więcej niż lotnik Kranjec. Medalu jednak nie zdobył, dwa razy będąc blisko. Raz, w Harrachovie puszczony z huraganem w plecy nie poradził sobie, mimo olimpijskiej formy dowiezionej prosto z Salt Lake City. Za drugim razem w Planicy, w ostatniej serii puścił szarfę z medalem w ręce Jacobsena, któremu trzy lata wcześniej wyrwał z rąk puchar świata.
Turniej Czterech Skoczni
Raz, a dobrze. Doszukując się podobieństw w rywalizacji Małysza z Ahonenem i Nykaenena z Weissflogiem, warto podkreślić, że wielki Nykaenen wygrał Turniej dwa razy, w tym raz ustanawiając rekord ilości zdobytych punktów oraz wywalczonej przewagi nad… Jensem Weissflogiem, późniejszym królem Turnieju. Małysz wygrał raz, przekraczając jako pierwszy skoczek barierę tysiąca punktów i zostawiając w pokonanym polu… Ahonena. Turniejowy zwycięzca wszech czasów swoje największe „lanie” przyjął w tej imprezie właśnie od Małysza, który wyprzedził go o ponad 100 punktów. Kto wie, może to właśnie było motywacją dla Janne, który wcześniej Turniej wygrał tylko raz, nie zwyciężając w żadnym z pojedynczych konkursów, aby właśnie na TCS przygotowywać największą formę. Nie dowiemy się tego już pewnie nigdy, gdybać możemy, to licentia poetica felietonisty.
Życiorys kibica Małysza
Dziesięć lat spędzonych przed telewizorem i na zawodach, kilkanaście lat skrupulatnego wypełniania arkuszy excel. Podliczanie z wypiekami na twarzy kolejnych miejsc na podium, wygranych, kolejnych medali, turniejów. I to nerwowe sprawdzanie, jeszcze kilka lat temu – 21. zwycięstwo w Zakopanem. Wyprzedził Goldbergera! Kolejne zwycięstwa, już blisko do Feldera... 28. – zrównał się ze Schmittem, wreszcie wyczekiwane 29., a rok później – kolejne, znowu piękną serią. 30., 31. i tak do 38. tryumfu. Planica wzięta, a Małysz już tylko za Nykaenenem. I już na zawsze. Choć to życiorysy obydwu skoczków zweryfikują, który za 50 lat będzie wspominany częściej. Przed erą Małysza i Ahonena wielu było i takich, którzy nad genialnego Fina stawiali Weissfloga. Czy ktoś dzisiaj postawiłby Niemca nad Polakiem w historii tego sportu? Pytanie retoryczne.
Przeciwko wszystkiemu
Nie tylko przeciwko rywalom i naturze. Małysz zmagał się ze wszystkim. Z przepisami, które nakazywały mu to tyć, to skracać narty. Z kombinezonami szytymi w wielkiej tajemnicy przez Finów czy Austriaków. Z prędkościami, których nikt mu nigdy nie zagwarantował. Ze skoczniami, które zaczęto przekopywać i przerabiać, aż przestały być obiektami, na których liczy się odbicie, a stały się lotniami, gdzie liczy się już głównie sprzęt, który niemalże sam szybuje. Wreszcie pod koniec kariery z regulaminem, który odebrał mu co najmniej kilka miejsc na podium, nie dając szans na oddanie skoku z tej samej belki co rywale.
Era Małysza
Wprowadził skoki na zawodowstwo. I choćby z tej przyczyny trudno porównywać go z genialnymi skoczkami lat 80. – Weissflogiem, Nykaenenem ale też Vettorim czy Felderem. Zawodowstwo, które kosztowało najwięcej samego Małysza. Ekipa Niemców, Finów, Austriaków i Norwegów, którzy cyklicznie dominowali przez całe lata w tym sporcie, nie była gotowa na cios, który zadał wszystkim skromny Polak. Samotny, bez drużyny z szansą na medal, ale z ludźmi pełnymi zapału: trenerem –Apoloniuszem Tajnerem, fizjologiem – Jerzym Żołądziem, psychologiem – Janem Blecharzem. Team Małysza sprawił, że właśnie na Polskę zwróciły się oczy świata skoków, dotychczas przekonanego o swojej nieomylności. Podpatrywali jednak bez skutku, a jedynym efektem było to, że w końcu zabrakło i bułek, i bananów.
Lepistoe – Małysz
Trafili na siebie pod koniec sportowej drogi. Jeden z najwybitniejszych trenerów w historii i jeden z najwybitniejszych skoczków. Pomyłka nie była możliwa. Kryształowa kula w wieku 29 lat. Złoto i brąz na Mistrzostwach Świata, dwa srebra w czasie Igrzysk w Vancouver. Dziesięć zwycięstw, trzydzieści miejsc na podium. Koniec był jednak wyczuwalny. W głosie Małysza, w Jego determinacji. Co czuje zawodnik wiedząc, że to już ostatnie mistrzostwa, tego nie chcę wiedzieć. Co czuje, idąc na skocznię, wiedząc, że za rok już na niej nie skoczy… Król Małysz Pierwszy powiedział: koniec. I już nic więcej dodawać nie trzeba.
Za Pańską karierę, Mistrzu, chapeau bas…
Mariusz Wesołowski
-
fan profesor
Aż się łezka w oku zakręciła... ach, ciągle nie mogę się przyzwyczaić, że to już koniec... To prawda, Adam Małysz nie zdobył wszystkiego ale zdobył to co jest najważniejsze.... miliony kochających i szanujących go kibiców, którzy byli, są i bedą... Adaś is the best!
-
anonim
myszkamiki
Poje*ana jesteś.Jak ci sie nie podoba to WYPIE*DALAJ!
A artykuł oczywiscie super. Aż łezka staje w oku.
Panie Adamie-DZIĘKUJĘ ! -
anonim
artykuł - felieton
Fajnie napisane, z dziennikarskim polotem. Pomyślałem na początku, że to kolejne g...o o Adamie, zostałem miło zaskoczony.
Felieton ma trafne tytuły podrozdziałów i cechuje się chronologicznie ułożoną historią i faktografią tego genialnego skoczka.
Widać, ze felieton napisał znawca i pasjonat tej dyscypliny sportu ze sporym już doświadzceniem dziennikarskim, a nie 3 ligowy amator, który pisze na siłę o czymś, na czym się nie zna, tylko dlatego, by zostać zauważonym.
Wyrazu uznania się należą autorowi - a jakże -
anonim
Chcesz poczuć się jak trener skoczków narciarskich? Ta gra jest dla Ciebie! Trenuj, buduj, rozwijaj, wygrywaj. Polecam!
www.skimanager.org/?menu=rejestracja&referer=234541 -
fafa bywalec
:)
Rewelacyjnie napisane, z szacunkiem i podziwem dla wyczynów ale nie językiem dziennikarskim ale typowo kibicowskim. Pozostaje tylko podziękować za tak piękne słowa i przypomnienie w prosty sposób kariery Adama.
-
FAN ADAMA MAŁYSZA stały bywalec
@Leonidas24,
ten felieton nie służył kolejnemu wyliczaniu sukcesów Adama Małysza. Napisałem go w zupełnie innym celu, podkreślając nie to, co już wszyscy wielekroć napisali, czyli 3 x z rzędu kryształowa kula, 4 kule razem z Nykaenenem etc., etc. W tych dopiskach zaakcentowałem to, co jest moim zdaniem dużo bardziej niedoceniane, a co zdaniem wielu dyletantów ujmuje Małyszowej karierze, czyli np. to, że choć nie wywalczył na Igrzyskach złota, to jednak ma rekord w ilości indywidualnych medali z tej imprezy (współdzieli go, ale jest to jednak rekord), że ma rekord w ilości medali z mistrzostw (choć w telewizji częściej słychać tutaj nazwiska Ahonena, Loitzla czy od niedawna Morgensterna), że wygrał TCS wprawdzie raz, ale za to tak, że nikomu do dzisiaj nie udało się nawet zbliżyć do przewagi, którą w pamiętnym 49. TCS wypracował nad drugim Ahonenem.
Osiągnięcia Małysza podkreślałem już w wielu felietonach, m.in. po ubiegłorocznych Igrzyskach, pisząc artykuł "Adam Małysz. Skoczek spełniony", ale też trzykrotnie umieszczając sylwetkę Adama Małysza w cyklu "skoczkowie wszech czasów", dopisując do niej kolejne suplementy. Z całą pewnością na tej stronie inni autorzy zamieszczą niejedno podsumowanie kariery Mistrza, być może oni zechcą podkreślić kariere Mistrza pełniej, inaczej niż ja to zrobiłem, akcentując właśnie te, wskazane przez Ciebie, osiągnięcia.
Pozdrawiam,
Mariusz Wesołowski -
Leonidas24 doświadczony
dlaczego brak jest o Największym WYCZYNIE ADAMA, tj. 3 KK z RZEDU?
panie redaktorze..Adam jako JEDYNY w historii zdobył 3 KK z rzedu! i to czyni Go wg wielu trenerow najwybitniejszym skoczkiem wszechczasow! bo to aż 3 lata z rzedu byl NAJLEPSZY a nie tylko na 1 zawodach, to chyba najwieksze niedopatrzenie w karierze Adama, żenua, poza tym ma 4 KK jako jedyny skoczek stylu V, ech...doceńcie w końcu te osiągnięcia, nie sadze by ktokolwiek kiedys 3 lata z rzedu mial 3 kule
-
anonim
Właśnie już dawno miałem to napisać Adam zawsze będzie miał mniej medalu na mistrzostwach czy igrzyskach ponieważ ludzie lubią medale indywidualne traktować na równi z drużynowymi,wnerwia mnie to ale cóż juz tak zawsze będzie a Austyjacy będa dominować
-
anonim
"Przeciwko wszystkiemu " .....................przeciwko naturze ! itd
To mówił na antenie TVP podczas MŚ w Predazzo, Szaranowicz!
I to co pisze autor to najprawdziwsza prawda, bo tak bylo a nie żaden spisek.
Skończyć z tym słowem tu bo jest nadużywane.
A nikt ślepy nie jest i nie był przez te wszystkie lata. -
anonim
przegięcie!
napisałem to samo co w artykule "przeciwko wszystkiemu" stwierdzając oczywisty fakt, że autor także popiera spiskowców to usuneli to....
-
Galgan początkujący
@ryba
Tak, niestety :(. W pierwszym skoku pan Adam wylądował w taką koleinę po upadku Kasaiego i omal by się nie wywalił. Dostał noty 18, 17,5, 17, 16,5, 18. Nie tylko stracił na notach, ale też zły był na pewno na tą wpadkę organizatorów. Gdyby nie to być może mielibyśmy złoto ;)
-
Luthor weteran
Po pierwszej serii Adam w sumie tracił do Ammanna 4 pkt., więc przy co najmniej takich samych notach jak Szwajcar prowadziłby.
-
ryba początkujący
IO 2002
Jakie noty miał Adam po 1 skoku na małej skoczni, a jakie miał Simon?, czy gdyby Adam zrobił poprawny telemark to by prowadził po 1 serii?, bo przegrał cały konkurs 6 pkt. , a skoczyli tak samo , zarówno w 1 jak i 2 serii , jeśli chodzi o odległość.
-
pawel bywalec
Podziękujmy wspólnie Panu Adamowi!
www.adammalysz.czlowiekroku.com - Wielka Księga Podziękowań
-
bozenka92 doświadczony
Fajny felieton... Te jego 2 miejsca na igrzyskach za Ammanem rzeczywiście przejdą do historii :) A także te jego medale mistrzostw świata, co ma ich najwięcej:) Oby nikt go w tym nie pobił, no chyba że jakiś inny przyszły wyśmienity polski skoczek :)
-
fanka_schmitta bywalec
.
piękne podsumowanie kariery tego Wielkiego Skoczka
ja tez napisałam coś od siebie -> http://takjatowidze.blog.onet.pl/ -
hanson55 początkujący
piękne!
Panie Mariuszu chyba nikt lepiej nie mógł podsumować kariery naszego Mistrza. ADAM KOCHAMY CIE!
-
emk22 stały bywalec
Piękne naprawdę piękne :)
I w ten oto sposób kończy się jakiś etap w skokach narciarskcih nie tylko polskich ale również światowych , odchodzi Wielki fenomen , ba Wielki Mistrz , Dokładnie pamiętam zwycięski skok Adama na Holmenkolen w 1996 mimo , że byłam dzieciakiem , który tak naprawdę skoki zaczął oglądać przez tate , i dziękuję mu za to bardzo !
Nie ma co się wiecej rozpisywać !
Adam dziękujemy , a jeśli to możliwe , to wygraj jeszcze w Planicy i pokaż tym nie dowiarkom , że jesteś lotikiem mimo wszystko ! -
anonim
czym są 4 medale olimpijskie nawet wobec 4 pucharów świata nie rozumiem dlaczego do dziś nikt nie stawia tego za najważniejsze osiągnięcie wszyscy medalami się podniecają skoro bardzo często trafiają one w ręce skoczków przypadkowych puchar tylko tu możemy mówić o prawdziwym zwycięstwie
-
anonim
@Sołtys
Mnie też to śmieszy.Niech Zarzeczny znajdzie dzisiaj jakieś niepobite rekordy skoczni Nykaenena lub Weisffloga .Czekamy. -
anonim
.
Paweł Zarzeczny to kontrowersyjny publicysta - lubi jak jest zamieszanie wokół jego osoby. Facet jest kompletnym dyletantem jeśli chodzi o skoki dlatego nie dziwą mnie te jego brednie, powiem więcej rozśmieszył mnie prawie do łez jego wywód o przeciętności Małysza gdyż nie ma on - jak to określił - dzisiaj żadnego rekordu skoczni i nigdy nie był rekordzistą świata w długości skoku xD.
-
anonim
Świetny tekst!
Właściwie nic specjalnie nie mozna mu zarzucić, bo wszystko napisane jest prawdą. Jedynie nie do końca mi się podoba usilna obrona braku olimpijskiego złota - dlaczego nikt nie chce otwarcie przyznać, że to słaby punkt naszego mistrza? Nie ma co się oszukiwać, Ammann był lepszy i z pewnością jest nie mniej utytułowany od Adama. Tyle że trudno powiedzieć, żeby był lepszym skoczkiem na przestrzeni ostatnich 10 lat. -
JA :D doświadczony
No ja mam nadzieję, że Adam nie powiedział jeszcze ostatniego słowa i wyszarpie jeszcze w tym sezonie jakieś miejsce na podium. Generalnie myślę, że podsumowywanie kariery Adama jeszcze zanim się ona skończyła, nie jest potrzebne. Za to potrzebne jest poparcie dla fantastycznej inicjatywy, jaką jest przyznanie Adamowi Orderu Orła Białego. Jak to jest, że prezydent dostaje to odznaczenie właściwie z urzędu, a jest przecież wiele wybitnych osobowości, które z niewiadomych przyczyn na Orła nie zasłużyły. Naprawdę nie rozumiem, czy najpopularniejszy Polak XXI wieku, fenomenalny sportowiec i niesamowity człowiek nie jest odpowiednim kandydatem do takiego wyróżnienia?
-
Glon doświadczony
Adam to wielki sportowiec i wspaniały człowiek
Żaden sportowiec nie dał nam tyle radości, co Adam. Nieśmiały, skromny Polak nagle zaczął wygrywać w 2001 r. (wcześniejsze sukcesy przeszły "bokiem"). Byłem w Harrachovie 2001, Zakopcu 2002, meczu skoczków z artystami 2003 i na LGP w Zakopcu w 2008. Wspaniała atmosfera. I właśnie w 2008 r. podczas skoku Małysza (był wtedy bez formy) puszczono "Show must go on"...
A więc Show must go on...
Dzięki Adami! -
anonim
Wspaniały felieton! Jest w nim o lotach,gdzie nie miał szczęścia,.a w innych konkursach latał na mamutach jak ptak,o IO,choc ja bym jeszcze dodał,że wtedy mogł złoto na jednej skoczni podzielić nawet z Ammanem,bo szansa była,pech sprawił inaczej,ale to nieważne.Osiągniecia Adama sprawiają ze Adam jest po prostu złoty cały.Ale chciałbym zwrócić uwage na ciekawą rzecz jesli chodzi o TCS.Ten turniej jest tyle lat już,a wszystkie konkursy wygrał tylko jeden zawodnik.A przecież w innych konkursach,poza TCS Ci najwieksi i Ci nieco mniejsi skoczkowie wiele razy ustanawiali całe serie zwycięstw a nigdy to nie wypadało na TCS,to chyba magia tego turnieju tak działa,bo przyznacie ze to niebywałe.
-
nieznany weteran
Chyba po raz pierwszy podoba mi sie felieton na tym portalu. Posiada duzo tresci w stosunkowo niewielkiej objetosci i zawiera wszystko, co wazne. Szczegolnie dobrze, ze zamieszczono podrozdzial "Przeciwko wszystkiemu", mozna bylo tam jeszcze wspomniec o notach sedziowskich.
Artykul jest merytoryczny, autor nie probuje za wszelka cene zablysnac wyjatkowo kiepskimi dowcipami i porownaniami, co niestety, na tym portalu jest nagminne. -
Luthor weteran
A poza tym karierę oprócz Adama kończy też inna wielka legenda, tyle że muzyczna - Phil Collins. :( Nic już nie będzie takie samo.
-
laurka początkujący
fan Malysza
Zgadzam sie z Toba calkowicie! To ze Malysz tyle osiagnal graniczy z cudem. Sukcesy to w wiekszosci zasluga jego pracowitosci i talentu. Szkoda, ze nie mial takich warunkow jak szkoczkowie z Austrii czy Niemiec, wtedy pewnie osiagnal by duzo wiecej.. Na szczescie sa ludzie, ktorzy to wiedza i docenija Adama jeszcze bardziej :)
-
Kmitah początkujący
@jack
To koniec pewnej epoki w skokach narciarskich, nawet nie wiesz, jakie to liczenie sezonów, jako kolejne lata po Małyszu, ma sens. rok 201, dla mnie przynajmniej, bedzie symboliczną datą upadku skoków narciarskich. Nie tylko dlatego, że odchodzi Małysz, ale i wielu innych zwycięskich skoczków ostatniego dziesięciolecia, ale również z powodu zmian wprowadzanych przez FiS. Cyrk z belką, z punktami za wiatr, zmniejszenie nagród dla zwycięzcy... Tak... 2011 to symboliczny upadek skoków narciarskich.
-
anonim
ADAM
Odchodzi Największy Sportowiec, Polski , Europy ,Świata...nie boję się użyć tego określenia...Za Sukcesy sportowe, za charakter, za osobowość i przede wszystkim bijacą skromność wobec tego co osiągnął...Dziękujemy Adasiuuuuuuuuu!
-
kibic_malysza profesor
felieton
Super, myśle że każdy z nas napisałby coś od siebie taki swój felieton lat spędzonych z Adamem Małyszem przed tv i pod skocznią.
Ja takie coś napiszę, ale naprawde potrzeba na to czasu. -
paulkaka początkujący
Świetny felieton! O tak wspaniałym sportowcu i człowieku nie da się chyba źle napisać. "Król Adaś Wielki polskiego sportu lider. (...) On ma patent na to jak dawać nam radość" i za tę radość bardzo dziękuję! Człowiek zwyczajny, a zarazem tak niezwykły i nie powinno się go porównywać do innych skoczków. Na pewno jest on skoczkiem wszech czasów i jestem przekonana, że pamięć o nim prędko nie zginie nie tylko w Polsce ale i na całym świecie!
Za wszystkie łzy radości i za każdy uśmiech na twarzy dziękuję Ci Adasiu. :)
Świat jest po to, aby spełniać swoje marzenia i mam nadzieję, że moje marzenia kiedyś tez się spełni. :) -
pikuś początkujący
1995 - Thunder Bay: 10. (M), 11. (D)
I historia też jak widać zatoczyła koło. W swoich pierwszych MŚ Adam Małysz zajął 11 miejsce na dużej skoczni tak samo jak w ostatnich. Wtedy pewnie wszyscy mówili o wielkim sukcesie debiutanta, a teraz głównie żal tego 11 miejsca...Ale to dlatego, że wszyscy życzyliśmy Adamowi złota. Widać tak musiało być. Szkoda, że to już koniec :-(
-
MarcinBB redaktor
Chapeau bas, Mariuszu.
Dziękuję. -
anonim
Adam, dziękuję za karierę! Jesteś moim idolem sportowym!
-
anonim
Piękny felieton aż łza w oku się zakręciła ale jak, że prawdziwy.
Dziekuję autorowi.
Dziękuję Adamowi Małyszowi za wszystkie te lata tak wspaniałej kariery sportowej, coż więcej można napisać, serdecznie dzięki.
Następna zima na pewno będzie smutna:( -
tomek20 weteran
-
Piękne podsumowanie, bardzo wzruszające.
Ciężko się pogodzić, że za rok nie zobaczymy już Adama na skoczni. -
fan Małysza stały bywalec
Najlepiej została podsumowana część pod tytułem,,przeciwko wszystkiemu".Jakby Adam miał takie warunki rozwoju jakie mają Austriacy czy Niemcy to zwycięstw miałby już 60 i w ilości miejsc na podium dawno by przeskoczył Ahonena.Największym problemem Adama było to,że urodził się,wychował i trenował w kraju( no niestety z przykrością muszę to napisać)3 świata jeśli chodzi o skoki narciarskie.Dla porównania w latach 90 Hannavald i Schmitt trenowali ułożenie w locie w tunelach aerodynamicznych,a Adam w garażu!
Oni(Niemcy i Austriacy) mieli wszystko.Najlepsze zaplecze technologiczne na świecie.A Adam(w alfabecie Małysza na litere g) opowiadał,że skakał bez googli, bo nikt nie miał pieniędzy na sprzęt i mało brakowało a dostałby zapalenia spojówek!
Niemcy i Austriacy najlepszych trenerów mieli,a Adam tylko wujka Szturca.Niemcy i Austriacy od najmłodszych lat dawali od najmłodszych lat młodym zawodnikom do pomocy psychologa!
A Adam dostał psychologa dopiero w wieku 21 lat!(Żołądź i Blecharz)
Austriacy i Niemcy mieli mnóstwo skoczni pod nosem,a w Polsce tylko Zakopane!Tamci mogli skakać w Pucharze Świata kiedy chcieli i ile chcieli,a Adam mógł startować wtedy kiedy miejscowi biznesmeni się na taką wycieczkę zgodzą.
A i najważniejsza rzecz!SYSTEM SZKOLENIA!
Austria i Niemcy zawsze go mieli spójrzmy tylko na same nazwiska:
Niemcy(Deckert, Weifslog, Thomma, Hannavald, Schmitt).
Austria tu to jeszcze więcej.(Neupert, Inauer, Felder, Vettori, Kuttin,
Kogler, Goldberger, Widhoeltz, Hoellwart, Loitzl, Koch, Morgenstern
Schlierenzauer)
Polska(Fijas-jeden rodzynek)
A później takie sławy jak Tonio Tajner, Długopolski, Mateja, Skupień
Pochwała, Śliż, ,,diabełek"Bachleda, Żyła, Hula itd
Dlatego wychowując się w tak beznadziejnych warunkach Adam jest dla mnie FENOMENEM. -
anonim
Dziekujemy Adas!
Zapraszam do obejrzenia filmiku wspominającego wspaniałą kariere Adasa! WSZYSCY DODAWAJCIE KOMENTARZE :
"Adam Małysz - dziekujemy!"
http://www.youtube.com/watch?v=wZekMYxj4jc -
maja88 stały bywalec
Bardzo ciekawy felieton! Wspomnienia związane z naszym Mistrzem są niesamowite. Te lata emocji, łez, radości...to były magiczne chwile i takie na zawsze pozostaną w mej pamięci
Dziękujemy Mistrzu za wszystko! -
anonim
i tylko śiąść i płakać że on kończy karierę juz niedługo nie pofrunie nasz orzełek w tym czarnym kombinezonie i kaskiem z napisem redd bull już nie usyszymy leć Adam leć już skończy się ta piękna przygoda ze skokami!Zal, żal, żal!
-
anonim
MIstrz
Aż się łezka w oku zakręciła... ach, ciągle nie mogę się przyzwyczaić, że to już koniec... To prawda, Adam Małysz nie zdobył wszystkiego ale zdobył to co jest najważniejsze.... miliony kochających i szanujących go kibiców, którzy byli, są i bedą... Adaś is the best! ( pamiętam, że miałam naklejke z takim napisem na ścianie;))
-
anonim
Do administracji!
Jest błąd w adresie URL! Pomimo że strona normalnie się wyświetla, to odnośnik na stronie głównej zawiera błędny adres - wystarczy usunąć wielokropek. Pozdrawiam.
Komentowanie jest możliwe tylko po zalogowaniu
Zaloguj się