W przeciwieństwie do Pucharu Świata, czy też Mistrzostw Świata w Skokach Narciarskich, Puchar Kontynentalny jest stosunkowo młodą imprezą.
Puchar Kontynentalny powstał na początku lat 90 (pierwszy sezon został rozegrany w latach 1991/92), w znacznej mierze po to, aby odciążyć Puchar Świata, w którym chciało występować coraz więcej zawodników, jak również umożliwić większej liczbie skoczków rywalizację w międzynarodowym gronie.
Przez pierwsze dwa sezony Puchar Kontynentalny był znany jako Puchar Europy ponieważ startowali w nich tylko zawodnicy ze Starego Kontynentu. Następnie, począwszy od sezonu 1993/94, nazwa została zmieniona, na taką, jaką znamy do dziś, czyli "Puchar Kontynentalny", bądź też "Puchar Interkontynentalny" i do zawodów zostali dopuszczeni skoczkowie spoza Europy. Tym samym likwidacji uległ Pacific-Rim-Cup (obejmował płn Amerykę i Azję). Ciekawostką pozostaje jednak fakt, że nigdy w historii Pucharu Kontynentalnego, żadnemu zawodnikowi spoza Europy nie udało się stanąc na podium całego turnieju.
Do tej pory w historii występów w Pucharze Kontynentalnym prym w liczbie zwycięstw w klasyfikacji generelnaj wiodą Niemcy - mają ich na koncie 5, a aż 14 razy zawodnicy z tego kraju stawali na podium. Tuż za Niemcami znajdują się Austriacy z 4 zwycięstwami.
Polscy zawodnicy brali udział w Pucharze Kontynentalnym od samego początku jego istnienia. Najwyższą lokatę w klasyfikacji generalnej zdobył Wojciech Skupień - w sezonie 1997/98 zakończył rywalizację na 17 miejscu gromadząc na swoim koncie 447 punktów. Wysokie pozycję w turnieju zajmował również Adam Małysz, który w sezonie 1995/96 był 21 a rok później 23. Jednak nigdy Polacy nie brali udziału we wszystkich zawodach z cyklu
Puchar Kontynentalny powstał na początku lat 90 (pierwszy sezon został rozegrany w latach 1991/92), w znacznej mierze po to, aby odciążyć Puchar Świata, w którym chciało występować coraz więcej zawodników, jak również umożliwić większej liczbie skoczków rywalizację w międzynarodowym gronie.
Przez pierwsze dwa sezony Puchar Kontynentalny był znany jako Puchar Europy ponieważ startowali w nich tylko zawodnicy ze Starego Kontynentu. Następnie, począwszy od sezonu 1993/94, nazwa została zmieniona, na taką, jaką znamy do dziś, czyli "Puchar Kontynentalny", bądź też "Puchar Interkontynentalny" i do zawodów zostali dopuszczeni skoczkowie spoza Europy. Tym samym likwidacji uległ Pacific-Rim-Cup (obejmował płn Amerykę i Azję). Ciekawostką pozostaje jednak fakt, że nigdy w historii Pucharu Kontynentalnego, żadnemu zawodnikowi spoza Europy nie udało się stanąc na podium całego turnieju.
|
Medaliści Pucharu Kontynentalnego
|
||
| Sezon | Zawodnicy | Punkty |
|---|---|---|
| 1991/92 | 1. Andi Rauschmeier (Austria) | 175 |
| 2. Franz Neulaendtner (Austria) | 152 | |
| 3. Remo Lederer (Niemcy) | 125 | |
| 1992/93 | 1. Franz Neulaendtner (Austria) | 211 |
| 2. Christian Moser (Austria) | 198 | |
| 3. Christoph Mueller (Austria) | 152 | |
| 1993/94 | 1. Ralf Gebstedt (Niemcy) | 666 |
| 2. Ronny Hornschuh (Niemcy) | 619 | |
| 3. Klaus Huber (Austria) | 575 | |
| 1994/95 | 1. Olli Happonen (Finlandia) | 867 |
| 2. Martin Hoellwarth (Austria) | 862 | |
| 3. Risto Jussilainen (Finlandia) | 653 | |
| 1995/96 | 1. Michael Kury (Austria) | 758 |
| 2. Hansjoerg Jaekle (Niemcy) | 650 | |
| 3. Ronny Hornschuh (Niemcy) | 640 | |
| 1996/97 | 1. H.A.Mathiesen (Norwegia) | 841 |
| 2. Simen Berntsen (Norwegia) | 729 | |
| 3. Roman Krenek (Czechy) | 712 | |
| 1997/98 | 1. Alexander Herr (Niemcy) | 1173 |
| 2. Falko Krimayr (Austria) | 707 | |
| 3. Damjan Fras (S?owenia) | 666 | |
| 1998/99 | 1. Roland Audenrieth (Niemcy) | 1208 |
| 2. Marius Smariset (Norwegia) | 833 | |
| 3. Wilhelm Brenna (Norwegia) | 824 | |
| 1999/00 | 1. Dirk Else (Niemcy) | 1563 |
| 2. Georg Spaeth (Niemcy) | 1321 | |
| 3. Dennis Stroerl (Niemcy) | 1169 | |
| 2000/01 | 1. Akseli Lajunen (Finlandia) | 929 |
| 2. Christoph Grillhoesl (Niemcy) | 758 | |
| 3. Lassi Huuskonen (Finlandia) | 664 | |
| 2001/02 | 1. Michael Neumayer (Niemcy) | 1225 |
| 2. Janne Ylijaervi (Finlandia) | 816 | |
| 3. Joerg Ritzerfeld (Niemcy) | 759 | |
| 2002/03 | 1. Stefan Thurnbichler (Austria) | 1252 |
| 2. Morten Solem (Norwegia) | 958 | |
| 3. Michael Moellinger (Austria) | 829 | |
| 2003/04 | 1. Doennem Olav Magne (Norwegia) | 935 |
| 2. Schneider Balthasar (Austria) | 924 | |
| 3. Kaiser Stefan (Niemcy) | 773 | |
Do tej pory w historii występów w Pucharze Kontynentalnym prym w liczbie zwycięstw w klasyfikacji generelnaj wiodą Niemcy - mają ich na koncie 5, a aż 14 razy zawodnicy z tego kraju stawali na podium. Tuż za Niemcami znajdują się Austriacy z 4 zwycięstwami.
|
Liczba zwycięstw
|
||
| Kraj | Zwycięstwa | Podium |
|---|---|---|
| Niemcy |
5 |
14 |
| Austria |
4 |
12 |
| Finlandia |
2 |
5 |
| Norwegia |
2 |
5 |
| Czechy |
0 |
1 |
| Słowenia |
0 |
1 |
Polscy zawodnicy brali udział w Pucharze Kontynentalnym od samego początku jego istnienia. Najwyższą lokatę w klasyfikacji generalnej zdobył Wojciech Skupień - w sezonie 1997/98 zakończył rywalizację na 17 miejscu gromadząc na swoim koncie 447 punktów. Wysokie pozycję w turnieju zajmował również Adam Małysz, który w sezonie 1995/96 był 21 a rok później 23. Jednak nigdy Polacy nie brali udziału we wszystkich zawodach z cyklu
Klasyfikacje
Kalendarz
| Data | Kraj | Miejscowość | Skocznia | Info | Wyniki | Więcej | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Etap 3 | |||||||||
| 13-12-2025 | ![]() |
Ruka | HS 142 (K-120) | ![]() |
|||||
|
|||||||||
| 14-12-2025 | ![]() |
Ruka | HS 142 (K-120) | ![]() |
|||||
|
|||||||||
| Etap 4 | |||||||||
| 27-12-2025 | ![]() |
Engelberg | HS 140 (K-125) | - | |||||
| 28-12-2025 | ![]() |
Engelberg | HS 140 (K-125) | - | |||||
| Etap 5 | |||||||||
| 10-01-2026 | ![]() |
Sapporo | HS 137 (K-123) | - | |||||
| 11-01-2026 | ![]() |
Sapporo | HS 137 (K-123) | - | |||||
| 11-01-2026 | ![]() |
Sapporo | HS 137 (K-123) | - | |||||
| 13-01-2026 | ![]() |
Zhangjiakou | HS 140 (K-125) | - | |||||
| 14-01-2026 | ![]() |
Zhangjiakou | HS 140 (K-125) | - | |||||
| 24-01-2026 | ![]() |
Eisenerz | HS 109 (K-98) | - | |||||
| 25-01-2026 | ![]() |
Eisenerz | HS 109 (K-98) | - | |||||
| Etap 6 | |||||||||
| 31-01-2026 | ![]() |
Lillehammer | HS 140 (K-123) | - | |||||
| 01-02-2026 | ![]() |
Lillehammer | HS 140 (K-123) | - | |||||
| 07-02-2026 | ![]() |
Kranj | HS 109 (K-100) | - | |||||
| 08-02-2026 | ![]() |
Kranj | HS 109 (K-100) | - | |||||
| 14-02-2026 | ![]() |
Oberhof | HS 100 (K-90) | - | |||||
| 15-02-2026 | ![]() |
Oberhof | HS 100 (K-90) | - | |||||
| 20-02-2026 | ![]() |
Iron Mountain | HS 133 (K-119) | - | |||||
| 21-02-2026 | ![]() |
Iron Mountain | HS 133 (K-119) | - | |||||
| 22-02-2026 | ![]() |
Iron Mountain | HS 133 (K-119) | - | |||||
| Etap 7 | |||||||||
| 14-03-2026 | ![]() |
Lahti | HS 130 (K-116) | - | |||||
| 15-03-2026 | ![]() |
Lahti | HS 130 (K-116) | - | |||||
| 21-03-2026 | ![]() |
Zakopane | HS 140 (K-125) | - | |||||
| 22-03-2026 | ![]() |
Zakopane | HS 140 (K-125) | - | |||||






















